Instructiones

Commodianus

Commodianus. Commodiani Carmina. Dombart, Bernhard, editor. Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 15, 1887.

  1. Dixinus iam multa de siperstitione nefanda,
  2. Et tamen exsequimur, ne quid praeterisse dicamur.
  3. Ammudatem qui suum cultores more colebant,
  4. Magnus erat illis, quando fuit aurum in aede; ,
  5. Mittebant capita sub numine quasi praesenti.
  6. Ventum est ad summum, ut Caesar tolleret aurum:
  7. Defecit numen uel fugit aut transit in ignem.
  8. Auctor huius sceleris constat, qui formabat eundem.,
  9. Tot uiros et magnos seduxit false prophetans,
  10. Et modo reticuit qui solebat esse diuinus.
  11. Erumpebat eiim uoeis quasi mente mutata,
  12. Tamquam illi deus ligni loqueretur in aurem.
    13. [*]( XVIII Hoc acrostichon, suo loco positum in C, omissum in B* et At extrema codicis B parte additum est manu Bigaltii (= B\') ; de qua re cf. S. 107 p. 718 sq. — De Ammudate recentiore aetate disputauerunt Hamann in Ludwigi praefatione p. XXXIII, Mordtmann et Bedslob in Zeitschr. d. deutsch. morgenl. Gesellsch. XXXI p. 91 sqq.; XXXII p. 733; Ed. Meyer in lex. mythol. Boscheri p. 291; Studniczka in archaeol.-epigr. Mittheil. aus Oesterreich-Ungarn VIII p. 59 sqq. 2 qd pterisse C 3 Ammudatem qui scripsi; Ammua datemque B2 rv; Ambuatemq C morecolebant C; more (= stulte?) tollebant? 4 aede B\'rv; edem C 5 Mittebat C numine B2\'rv; nomine C 6 snmum C cesar C auro C 7 Defecit Bzrv (= mortuwn est; cf. 6, 12j 16; Gypr. p. 254, 26 H.); Defieit C numen vel escripsi; nnmen nt CB\'; nnmen, ant r; nnmen aut Ochl.; Bnmen: ant Ld 8 constat qui B2rv coostatq C eundem B2rv; eud5 C 9 sedant scripsi; seducunt CB2r2; seducit E1r2v false CrOehl. (cf. 19, 13; II 32, 12; C. A. 393); falsa B\' Ld propketant Pitra (Spicil. IV p. 225) perperam sibi uidebatur in codiee. legisse 10 modo reticuit qui B2rv modere tacuitq C; retacuit for- tasse retinendum II Erumpebat OB\'Ld; Erumpebant rOehl. uocis C (Verg. Aen. 11, 377 rnmpitque has imo pectore uoees); uoces rOehl.; nenis B*Ld 12 Tãquã C )
    24
  13. Dicite nunc ipsi, si non sunt numina falsa,
  14. Ex eo prodigio quot perdidit ille propheta.
  15. Oblitus est iste prophetare, qui ante solebat.
  16. Monstra deo ista fincta sunt per uiniuoraces,
  17. Audacia quorum damnabilis numina fingit.
  18. Gestabatur enim et aluit tale sigillum:
  19. Nunc et ipse silet, nec ullus de illo prophetat.
  20. 0 nimium sed〈ulo〉 uos ipsos perdere uultis.