De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Quod fuit, inquit, a principio, apostolus Iohannes, quod audiuimus, quod uidimus oculis nostris, quod perspeximus, et manus nostrae palpauerunt de uerbo uitae: et uita manifestata est, et uidimus, et testamur, et annuntiamus uobis uitam aeternam, quae erat, apud patrem, et apparuit nobis. uides quemadmodum uetera recentibus roborentur et antiquam praenuntiationem nouae praedicationis confirmatio consequatur. Esaias dixit: [*](13] Ps. 45, 7. 14] Ps. 82,19. 15] Esai 57, 15. 23] I Ioh. 1,1-2. ) [*]( 9 Iesum Christum Mpv: cf. VI, 23,1. VII, 8,1 15 Maias p qui Mpv 16 inquit om. Mv 17 manifestum N intelligendum Mp 19 propheta N1 22 concordant Nl 23 inquit apostolus Ioanncs, a prinoipio s: sed cf. quae adnotaui ad ConZ. XXIII!, 19,2 28 quemammodum N 30 ysaias p )

ille persequendum a Iudaeis hominem esse dixit, hic palpatum hominem humanis manibus praedicauit: ille eundem, quem hominem adnuntiauerat, deum excelsum esse praedixit, hic eum, quem palpatum ab hominibus esse docuit, deum in principio semper fuisse memorauit. ergo euidentissimum est quod ambo dominum Iesum Christum et hominem manifestarunt et deum, quia eundem postea hominem quem semper deum, ac per hoc hominem et deum, quia hominem ipsum deum. quod fuit ergo inquit a principio, quod audiuimus, quod uidimus oculis nostris, quod perspeximus, et manus nostrae palpauerunt de uerbo uitae: et uita manifestata eat, et uidimus, et testamur, et adnuntiamus uobis uitam aeternam, quae erat apud patrem, et apparuit nobis.

uides quot indiciis, quot modis, quam uariis, quam multiplicibus dilectissimus ille ac deuinctissimus deo apostolus sacramentum diuinae incarnationis insinuet: iam primum quod eum, qui in principio semper fuerit, uisum in carne esse testatur: deinde ne id, quod auditum ac uisum dixerat, parum incredulis uideretur, palpatum quoque, id est tactum atque tractatum tam suis quam ceterorum manibus confirmauit, bene utique per manifestationem assumptae carnis opinionem Marcionitici ac Manichaei erroris excludens, ne qui phantasiam ab hominibus uisam crederet, cum palpatam corporis ueritatem a se apostolus praedicasset.

deinde addidit uerbum uitae et uitam manifestam, hoc se uidisse, hoc adnuntiare, hoc protestari, simul scilicet et exsequens officium fidei et ingerens [*]( 1] Esai. 2, 22. ) [*]( 7 annunoiarat Mpv 8 esse ante praedixit om. M 15 persspeximus N 18 rt 19 quod Nlp quot modis quot indiciis M 20 deulctissimus (~ add. m. 2) N deuotissimus a 26 marchiouitici M 27 inanichei NMp qui N1p: quia N2Mv cf. 1, 6,2 fantasiam M 31 exequens Mp )

uides quot modis, quam uariis, quam multiplicibus, quam indiuiduis, quam apertis ita sacramentum unitae cum deo carnis exposuit, ut nemo alterutrum dicere omnino possit, qui non utrumque memorant, quod ipse quoque apostolus alibi euidentissime: losus enim, inquit, Christus heri et hodie, ipse et in saecula.

hoc est illud utique quod superiore testimonio dixit: quod erat a principio, hoc manus nostrae palpauerunt: non quia palpari per se spiritus posset, sed quia uerbum scilicet caro factum in homine quodammodo, cui unitum fuerat, palpabatur, et ideo idem Iesus heri et hodie, id est idem ante exordium mundi qui in carne, idem in praeterito qui in praesenti, idem quoque etiam in saecula, quia idem per omnia, qui ante omnia, et hoc totum dominus Iesus Christus.\t