De Incarnatione Domini Contra Nestorum

Cassian, John

John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars I (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 17). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1888.

Ex cuius confessione uel potius deploratione nonnulla inserenda existimauimus duplici ex causa, ut correctio eorum et nobis testimonio et his qui nutant exemplo esset, quorumque errorem sequi non erubuissent, eorum emendationem sequi non erubescerent, ac sicut simili aegritudine infirmarentur, ita simili remedio sanarentur. is ergo agnita opinionis suae peruersitate et inspecta fidei luce scribens ad episcopos Gallicanos ita [*](1 dolet M heresim NMp 2 quam ... coniunctam om. Npa. del. p 4 diuine M 5 quia] quia nunc M 6 heresia NMp 8 Leporius] de kporio margo N prbi N presbiter p 0 pelagiana M 10 discedens M bereseos NMp 11 ammonitus Np 12 persuassionem N coudompuauit NMp 13 pene NJfp ammiranda. Np 14 poenitus N 15 secundo M bene ow. M 16 affrica Mp 17 quam] * qoā jV 18 ciuitatis N* flebilis M 23 dupplici p ut correctio eorum et Mv: et correctorum et N ut correctio eius et p 24 testimonium M essent M quorum qui N2 )

242
exorsus est:

quid in me primum, o domini mei aeneraodi et beatissimi sacerdotes, accusem nescio, et quid in me primum excusem non inuenio. sic inperitia et superbia, sic stulta simplicitas cum persuasione noxia, sic feruor cum intemperantia, sic, ut uerius dicam, cum sui deminutione debilis fides, simul in me omnia recepta uiguerunt, ut tot et tantis sim? sit et oboedisse confusio et haec eadem ab animo po tuisse reicere mihi stupenda gratulatio. et post pa subiungit: si ergo minime percipientes hanc potentiam dei, sensu nostro et propria ratione sapientes quasi inferiora se deus agere uideatur, ita hominem cum deo natum esse dicamus, ut seorsum quae sunt soli deo demus, et seorsum quae sunt hominis soli homini deputemus, quartam manifestissime introducimus in trinitate personam et de uno filio dei non unum, sed facere incipimus duos Christos, quod a nobis iam ipse dominus et deus Christus auertat

ergo confitemur dominum ac deum nostrum Iesum Christum unicum filium dei, qui sibi ante saecula natus ex patre est, nobis a tempore de spiritu sancto* et Maria semper uirgine factum hominem, deum natum: et confitentes utramque substantiam carnis et.: uerbi unum eundemque deum atque hominem inseparabilem semper pia fidei credulitate suscipimus, et???t ex tempore susceptae carnis sic omnia dicimus quae erant dei transisse in hominem, ut omnia quae eran?t. [*]( 1] Gennad. catal. uir. inluBtr. cap. LX: Leporius ... scripsit emenda tionis suae libellum, in quo et satiHfaoit de errore et gratias agit de emen datione: simul et quod male senserat de incarnatione Christi corrigen catholicam sententiam tulit dicens manentibus in Christo duabus naturi unam credi filii dei personam. ) [*]( 1 quid] de epla. leporii margo N 4 persuassione N 5 et j 6 diminutione N2Mpv 8 odisse p 9 recedere M 10 subiuugitur hane] ac M 15 reputemus Mv 17 incipiamus M 19 ergo coafitz mur] nota confessio lepori margo N deum ac dominump 20 sec* Mp 21 ex patre natus M 23 poat. et] ac Mv 25 suscepimus MP\' )

243
hominis in deum uenirent,

et hac intellegentia uerbum caro factum sit, non ut conuersione aut mutabilitate aliqua coeperit esse quod non erat, sed ut potentia diuinae dispensationis uerbum patris numquam a patre discedens homo proprie fieri dignaretur, incarnatusque sit unigenitus secreto illo mysterio quo ipse nouit (nostrum namque est credere, illius nosse): ac sic ipse deus uerbum totum suscipiens quod est hominis homo sit, et adsumptus homo totum accipiendo quod dei est aliud quam deus esse non possit, non tamen, quia incarnatus dicitur et inmixtus, diminutio eius sit accipienda substantiae.

rnouit deus sine sui corruptione misceri et tamen in ueritate misceri, et ita suscipere, ut nihil ei crescat augmenti, sicut se ipsum totum nouit infundere, ut nihil ei accidat detrimenti. non ergo ad intellegentiam inbecillitatis nostrae secundum experimentorum uisibilia documenta facientes coniecturam de aequalibus se inuicem ingredientibus creaturis putemus deum hominemque commixtum et tali confusione carnis et uerbi quasi aliquod corpus effectum.

absit ita credere, ut conflatili quodammodo genere duas naturas in unam redactas arbitremur esse substantiam; huiusmodi enim commixtio partis utriusque corruptio est. deus enim, qui capabilis, non capax est, penetrans, non penetrabilis, implens, non implebilis, qui ubique simul totus est et ubique diffusus est. per infusionem potentiae suae misericorditer naturae est mixtus humanae.

et post pauca: nascitur ergo [*]( 1 et hac intellegentia] incaux loqueris margo N intelligentia Mp 2 factum sit caro Mpv 4 nunquam M 5 propriae N designaretur pl 6 misterio quod M 10 dei] deus M post deus addit p: qui natus est ei maria 11 mixtus M 12 sit] est Mv 13 nouit enim.v corrumptione p 14 et ita Np: nouit in se ita Mv 16 accedat M intelligentiam p 20 comixtum p 22 conflatilia aliquo modo uel geuere M 25 capabilia non capax ost Nv: capai non capabiiis est Ma capai est non capabilis p 27 difusus N )

244
nobis proprie de spiritu sancto et Maria semper uirgine deus homo Iesus Christus filius dei, ac sic in alterutrum unum fit uerbum et caro, ut, manente in stia perfectione naturaliter utraque substantia, sine sui praeiudicio et humanitati diuina communicent et diuinitati humana participent, nec alter deus, alter homo, sed idem ipse deus qui et homo, et uicissim homo qui et deus Iesus Christus unus dei filius nuncupetur et uere sit. et ideo id agendum nobis semper est et credendum, ut dominum nostrum Iesum Christum filium dei deum uerum, quem cum patre semper et aequalem patri ante saecula confitemur, eundem a tempore susceptae carnis factum deum hominem non negemus, nec quasi per gradus et tempora proficientem in deum alterius status ante resurrectionem, alterius post resurrectionem fuisse dicamus, sed eiusdem semper plenitudinis atque uirtutis.

et item paulo post: sed quia uerbum dei in hominem dignanter hominem suscipiendo descendit et per susceptionem dei homo ascendit in uerbum, totus deus uerbum factus est totus homo. non enim deus pater homo factus est nec spiritus sanctus, sed unigenitus patris. ideoque una persona accipienda est carnis et uerbi, ut fideliter sine aliqua dubitatione credamus unum eundemque dei filium inseparabilem semper, geminae substantiae, etiam gigantem nominatum, in diebus carnis suae et uere semper omnia gessisse quae sunt hominis et uere semper possedisse quae dei sunt, quoniam etsi crucifixus est ex infirmitate, sed uiuit ex uirtute dei. [*]( I 26] Pe. 18, 6. 20] II Cor. 18, 4. ) [*]( 1 propriao N 5 comunicent p 11 deumom. p 12 secula Mp 13 hominem deumhoiuinem M 11 ue M 16 alterius post resurrectionem om. Mp credamus Mv 17 item] idcm M 18 ierhum deus Mc: cf. 1111, 0 homine suscipiendo N 21 totus om. M 25 insepabileiu p 29 etsi] si p )

245