Institutiones

Aut quemadmodum uel ad momentum uult eam dominus retentari, qui ne sacrificia quidem spiritalia orationum nostrarum permittit offerri, si uel alium contra nos aliquid rancoris habere cognoscimus, dicens: si ergo offers munus tuum ad altare, et ibi recordatus fueris quod frater tuus habet aliquid aduersum te, relinque ibi munus tuum ad altare, et uade prius reconciliare fratri tuo, et sic ueniens offeres munus tuum? quomodo ergo non dicam usque in dies plures, sed uel usque ad occasum solis [*]( 21] Matth. 5, 23—24. ) [*]( 1 suam in H pernit. GL concoqunt H 2 ipsos AHT 5 ueru om A 6 iiel tristitine om. A 7 compleuerit AL hii H 8 motos H1 adpetitu GHT : nppptitn AL 9 coibent G1 hiis H 10 ut om. L 12 archanis G1L K1 consili H1 scientiae suae L 14 habundaute H 15 spiritu nequam AHLT: spiritu irae nequaquam G elistere HL lt> offendet A 18 quemammodum L non uult H eum L uult eam uel ad momentum A 19 nec GT 21 rangoris H1 offers GT2: offeres AT1 offer.s (i eras.) H offe.r.s L 22 quia L 24 reconciliari L 25 offeres ALH2 : offeris Hl offer G 26 in G L: ad AHT sed ne uel L ad om. G\'H fort. recte solis istius G: solius istius L istius solis AHT cf. pag. 158, 15 ) [*]( 18* )

istius permittimur contra fratrem retinere tristitiam, qui ne illo quidem aliquid habente aduersum nos orationes nostras deo offerre concedimur? quibus praecipitur ab apostolo: sine intermissione orate, et: in omni loco leuantes puras manus sine ira et disceptatione. superest igitur, ut ant numquam oremus huiuscemodi uirus retinentes in cordibus nostris et apostolico huic praecepto sine euangelico, quo indesinenter et ubique iubemur orare, simus obnoxii, ant, si nosmet ipsos circumuenientes precem fundere contra eius interdictum praesumimus, non orationem domino, sed rebellionis spiritu contumaciam nos eidem nouerimus offerre.