Conlationes Patrum (Collationibus)

THEONAS: Non parum uestra profecit opinio: siquidem etiam uos ipsi adstruere iam coepistis in illorum persona qui omnino peccatores sunt hoc penitus stare non posse, illis autem qui se a uitiis carnalibus abstinere contendunt proprie conuenire. quos quoniam a peccatorum iam numero segregastis, consequens est ut etiam fidelium atque sanctorum paulatim coetibus inseratis. quae enim genera peccatorum istos dicitis posse conmittere, quibus si fuerint post gratiam baptismatis inuoluti, rursum per cotidianam Christi gratiam liberentur? [*]( 1 1. c. 23 ) [*]( 1 odii 0 3 quod BFfJ: quae Ov 5 Kãp XV B XV F 6 proficere B1FΟβ 8 hoc om. 0 intelligi 0 10 coRsuetudinem F 11 nolitam F 12 retraantor 0 et BF: hac 0 ac βν 14 adfectas K: aff. rdl. 18 exaecrantar β 20 Cip XVI B XVI F profecit Br: proficit FΟβc 21 uos etiam 0 23 propie F 24 a om. 0 segregatis FO 25 adque B 27 babt. 0 28 cottid. Z )

nonne manifestum est, sicut uos quoque ipsos ueritas conpulit coner, non de illis capitalium criminum membris quibus stipendium aeternae mortis adquiritur, id est homicidii, fornicationis, adulteriorum, ebrietatis, furtorum atque rapinarum, sed de illo praedicto cui gratia Christi cotidiana succurrit corpore memorari? quisquis enim post baptismum et scientiam dei in illud mortis corpus inruerit, sciat se non cotidiana gratia Christi, id est facili remissione, quam momentis singulis exoratus dominus noster erroribus nostris donare consueuit, sed aut diuturna adflictione paenitudinis ac poenali dolore purgandum aut certe pro his in futurum aeterni ignis suppliciis addicendum, ita eodem apostolo pronuntiante: nolite falli: neque fornicarii neque idolis seruientes neque adulteri neque molles neque masculorum concubitores neque fures neque auari neque ebriosi neque maledici neque rapaces regnum dei possidebunt.

aut quae ista lex est militans in membris nostris, quae repugnet legi mentis nostrae, cumque nos resistentes atque captiuos in lege peccati ac mortis abduxerit eique nos fecerit carne seruire, nihilominus mente legi dei seruire permittat? nec enim hic puto legem peccati flagitia designare aut de supra dictis intellegi posse criminibus, quae si quis facit, legi dei mente non seruit, a qua necesse est eum animo ante desciscere quam [*]( 2 1. c. 24-25 15 I Cor. 6, 9-10 ) [*]( 1 apostulus FK* 2 liberauit BFK1 4 conplusit 0 conpellit β 5 quibus] per quem 0 per quae (iv 7 adque Bl 8 quotid. 0 cottid. /J corpori Zl 9 memorare 0 babt. 0 10 illum BlFO cottid. β 12 noster] non BFK1 13 diurna 01 14 futuro βr aeternis K1 15 apostulo Bl 16 fornicarl 0 18 neque fures om. F 20 est ista lex Oflv repugnat Bl0 21 adque Bl 22 lege K adduxerit 0 23 nicil minus 0 lege BF 24 desiguari K1 aut] aut hoc FOfJv de supra om. KZl 25 intelligi 0 26 discucere BXF descisere 01 discedere 01 )

quod ergo peccati genus est, quo cum se tanta sanctitas atque perfectio sentiat captiuari, gratia tamen Christi non ambigat liberandam dicens: infelix ego homo: quis me liberabit de corpore mortis huius? gratia dei per Iesum Christum dominum nostrum? quam, inquam, membris nostris legem inesse firmabitis, quae abstrahens nos a lege dei et captiuans in lege peccati infelices nos potius faciat quam nocentes, ut non aeternis suppliciis addicamur, sed quasi de interrupto beatitudinis gaudio suspiremus et auxiliatorem qui nos ad id retrahat inquirentes cum apostolo proclamemus: infelix ego homo: quis me liberabit de corpore mortis huius?

abduci namque captiuum in lege peccati quid est aliud quam in effectu peccati atque opere permanere? aut quod aliud principale dabitur bonum quod sancti explere non possint, nisi id, ad cuius conparationem ut supra diximus uniuersa nec bona sunt? equidem nouimus multa esse in hoc mundo bona praecipueque pudicitiam, continentiam, sobrietatem, humilitatem, iustitiam, misericordiam, temperantiam, pietatem: sed haec omnia et summo illi bono paria esse non possunt et perfici non dicam ab apostolis, sed etiam a mediocribus possunt, et a quibus inpleta non fuerint, aut aeterno supplicio puniuntur aut grandi ut supra dictum est labore paenitentiae, non cotidiana Christi gratia liberantur.

superest igitur ut hanc apostoli sententiam soli sanctorum personae recte fateamur aptari, qui in hanc quam praediximus [*]( 5 Rom. 7, 24-25 13 1. c. 24 ) [*]( 1 lege B 2 ea Οβν 3 adque B* 5 liberandum βν liberauit B\'F 7 in membris 0 8 abstrahans B abtrahenE 0 9 in ont. βc faciat potius 0 10 addicamus K 12 ad id] ab id 0 ex his BF redimat 0 apostulo B\' 13 liberauit BlF 14 legs KZ\' 15 aliut Bl aliud est F effectum B1 adque Bl 16 aliut BO datur 0 17 possunt 0 18 ٭٭٭bona uec bona (nec eras.) F et quidem OfJc 19 aubrietatem Kl 21 illo 0 bona B\' 22 ut perfici B 25 cottid. p 26 ut] utrum (S 27 abtari 0 )

sed quia se pro condicione fragilitatis humanae senserat captiuatum, id est abductum ad sollicitudines curasque carnales, quae lex peccati et mortis operatur, ingemescens super hac quam inuitus incurrerat lege peccati confestim recurrit ad Christum et praesentissima gratiae eius redemptione saluatur. quidquid ergo lex illa peccati, quae spinas et tribulos cogitationum curarumque mortalium naturaliter gignit, etiam in apostolici pectoris terra sollicitudinis germinarit, ista lex gratiae mox auellit. lex enim, inquit, spiritus uitae in Christo Iesu liberauit te a lege peccati et mortis.