Conlationes Patrum (Collationibus)
Cassian, John
John Cassian. Johannis Cassiani Opera, Pars II (Corpus Scriptorum Ecclesiasticorum Latinorum, Volume 13). Petschenig, Michael, editor. Vienna: Gerold, 1886.
CHAEREMON: Gratum mihi est quod, dum summo agnoscendae ueritatis amore flammamini, quaedam etiam inepta proponitis, quorum obiectione probatior atque ut ita dixerim exploratior catholicae fidei uirtus adpareat. quis etenim sapiens tam contrariis propositionibus uteretur, ut caelestem castimoniae puritatem, quam hesterna die nec per dei gratiam mortalium cuiquam adserebatis posse conferri, nunc eandem etiam a gentilibus crederet uirtute propria fuisse possessam?
sed quia haec explorandae procul dubio ut dictum est studio ueritatis opponitis, quid de his teneamus aduertite. primum philosophos nequaquam credendum est talem animi castitatem qualis a nobis exigitur adsecutos, quibus iniungitur ut non [*](2 Hierem. 8, 4-5 ) [*]( 2 iherem. 0 numquit Σ 3 cadet ΠΟ 4 reuertitur Π 5 ihr̃̇ɾlm O 8 dextrnctionem Σ 17 poat summam Σ addi! : eaa, quae uox dittographia syllabae sequentis cas esse uidetur 19 summae Σ 21 proponetis Π1 24 ezterna ΣΟ 26 crederetis Υv credideritis 0 28 uertite Π1 29 neque quam Σ 30 exitur Π1 adsecutus IP )
denique famosissimus ille ipserum Socrates hoc, ut ipsi concelebrant, de se nen erubuit profiteri. nam cum intuens eum quidam ϕυσιογνώμιsν dixisset: ὸ́μματα πσιδεϱαστοι̃, hoc eet oenli corruptoris puerorum, et inruentes in eum discipuli inlatum magistro uellent ultum ire conuicium, indignationem eorum hac dicitur conpressise sententia: παύσασϑε, έται̃ϱοτ εἰμὶγάϱ, έπέχω δέ, id est: quiescite, o sodales: etenim sum, sed contineo. apertissime igitur non solum adsertione nostra, sed etiam ipsorum professione monstratur consummationem tantummodo inpudicitiae, id est conmixtionis turpitudinem uiolenta ab illis necessitate conpressam, nen tamen desiderium de cordibus eorum et oblectationem illius passionis exclusam.
cum quo sntem herrore proferenda est illa sententia Diogenis? factum enim, quod philosophos mundi huius uelut quiddam memorabile proferre non puduit, neque dici a nobis sine uerecundia neque audiri potest. nam cuidam in adulterii crimine puniendo, ut ferunt, ait: to δωϱεὰν πωλοὶμενον ϑανάτω̢ μὴ ἀγόϱαζε, id est : quod [*](1 cf. Eph. 5, 3 8 ? 23 ? ) [*](2 habuerint T1 MepikIIN II MepiKIAN T mericen 0 3 a eoitu) coitus T 5 opera II1 6 nee] ne T 7 erobnit II1 8 quidem 2 ομμaττaεpωτoγ S OMMATIapaepacroy II ΟΜΜΑΤΛepΛcroy T 9 hoc] id 0 oculo II2 10 ultum ire scripsi: ultu ire ZO magistram uellent alam II1 magistro nellent uindicare II1 vellent nltoiri Υ a m. 2 11 indignatione Π1O 12 ΤΤωycωcτωιpoιeι- Myωpexωae Z naycacee eraipoi eΜιΓap - eττeχuiЈae II ΠΔyccAcΘe eτ- AIpoi eιΜι ΓΔp eΠeχω Ae T Corruptissime 0 15 cum consummationem Π 18 cumque Π1 horrorem Π2 19 dyogesis 2 20 philosophus 0 uelud T 21 puduit] potuit II 28 aωpωιωc S Δωpaι. ac II AwpeAc T ΤιωΛοyMeNON T |ΓuιaoyMONON ccιΝ- τωΜΝΠ (id est ιγωαουμσνον σαντωμν =» πωλουμενον ϑανατω μη) corruptius 0)