De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Quam variis terras animalia permeant figuris!
  2. Namque alia extento sunt corpore pulveremque verrunt
  3. continuumque trahunt vi pectoris incitata sulcum;
  4. sunt quibus alarum levitas vaga verberetque ventos
  5. et liquido longi spatia aetheris enatet volatu;
  6. haec pressisse solo vestigia gressibusque gaudent
  7. vel virides campos transmittere vel subire silvas.
  8. Quae variis videas licet omnia discrepare formis,
  9. prona tamen facies hebetes valet ingravare sensus;
  10. unica gens hominum celsum levat altius cacumen,
  11. atque levis recto stat corpore despicitque terras.
    12. [*]( 30 cf. Cic. Leg. I 26. Ov. Met. I 85 sq. Sa!l. Cat. J, I. Prud. Contra Symm. II 262 )[*]( 12 possimus T1V1K Peip. possemis L* 13 credere V1K1 )[*](TLVK)[*]( 21 permanaent K1, ut ttj. Z\' )
    122
  12. Haec, nisi terrenus male desipis, ammonet figura:
  13. Qui recto caelum vultu petis exserisque frontem,
  14. in sublime feras animum quoque, ne gravata pessum
  15. inferior sidat mens corpore celsius levato.