De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Si quis Arcturi sidera nescit
  2. propinqua. summo cardine labi,
  3. cur legat tardus plaustra. Bootes
  4. merca.tque seras aequore flammas,
    5. [*](25 Verg. Georg. 1204: Arcturi sidera 27 Mart. Cap. 42,4 (27,9): succendit plaustra Bootes, cf. Ov. Met. II ITT )[*]( PTLVDKE )[*](2 in om. P miseritis P 4 sapientium PD1 5peUensP T enim (at) P 9sq. carcer∗∗ (et eras. υιdetur) JLur.\'-E\' (ex s.s.) D car- , nexns cerea Laud carcer nex Rehd. (Obb.) carcer lex rel. Peip. carcer negas Vulpius 11 eonstituta yZE\' 14 iustae P 22 causa P2 27 legat s. s. l regat Par. 7183 (regat Sitam. coH. Octav. 23-t) )
    95
  5. cum nimis celeres explicet ortus,
  6. legem stupebit aetheris alti.
  7. Palleant plenae cornua lunae
  8. infecta metis noctis opacae,
  9. quaeque fulgenti texerat ore,
  10. confusa Phoebe detegat astra;
  11. commovet gentes publicus error
  12. lassantque crebris pulsibus aera.
  13. Nemo miratur flamina. Cori
  14. litus frementi tundere fluctu
  15. nec nivis duram frigore molem
  16. fervente Phoebi solvier aestu.
  17. Hic enim causas cernere promptum est,
  18. illic latentes pectora turbant,
  19. cuncta, quae rara provehit aetas
  20. stupetque subitis mobile vulgus;