De consolatione philosophiae

Quo fit, ut, tametsi vobis hunc ordinem minime considerare valentibus confusa omnia perturbataque videantur, nihilo minus tamen suus modus ad bonum dirigens cuncta.

disponat. Nihil est enim, quod mali causa ne ab ipsis qu*\' dem improbis fiat; quos, ut uberrime demonstratum est. bonum quaerentes pravus error avertit, nedum ordo de

summi boni cardine proficiens a suo quoquam deSecta.exordio. Quae vero, inquies, potest ulla iniquior esse confusio, quam ut bonis tum adversa.

tum DrosDera, malis etiam tum optata. tum odiosa. contingant? Num igitur ea mentis integritate homines degunt, ut, quos probos improbosve censuerunt, eos quoque, uti existimant, esse necesse sit. [*]( 11 cf. Cic.Dedivin. 1125: fatum autem id appello, quod Graect ειμαϱμἑνην id est ordinem seriemque causarum, cum causae causa nexa rem ex se gignat 24 de Tito Bostrensi r. KlingBer 89, 4 ) [*]( PTLVDK ) [*](3 snpergredietar Baa. (cuH. Plan.: ύπεϱαναβήσται) 7 testabi- lem P 13 proficiscantur L2 ipsam . , immutabilem T2 F\' 21 nec P emproCIscantur Immuta1em.-., 24 proficiscens L2 Aur. Peip., cf. Eng. 29 censuerunt T2V2 )

Atqui in hoc hominum iudicia, depugnant et, quos alii praemio, alii supplicio dignos arbitrantur.

oed concedamus, ut aliquis possit bonos malosque discernere; num igitur poterit intueri illam intimam temperiem, velut in corporibus dici solet, animorum?

Non enim dissimile est miraculum nescienti, cur sanis corporibus his quidem dulcia, illis vero amara conveniant, cur aegri etiam quidam lenibus, quidam vero acribus adiuvantur.

At hoc medicus, qui sanitatis ipsius atque aegritudinis modum temperamentumque dinoscit, minime miratur.

Quid vero a-iiud animorum salus videtur esse quam probitas, quid aegritudo quam vitia, quis autem alius vel servator bonorum vel malorum depulsor quam rector ac medicator mentium ..

wub:- Qui cum ex alta providentiae specula respexit, quid unicuique conveniat, agnoscit et, quod convenire novit, accommodat.

Hic iam 6t illud fatalis ordinis insigne miracuium, cum ab sciente geritur, quod stupeant ignorantes.

..Nam ut pauca, quae ratio valet humana, de divina proluncntate perstringam, de hoc, quem tu iustissimum et aequi servantissimum putas, omnia scienti providentiae diversum videtur.

Et victricem quidem causam dis, victam vero Catoni placuisse familiaris noster Lucanus ammonuit.

Hic igitur quicquid citra. spem videas geri, rebus quidem rectus ordo est, opinioni vero tuae perversa confusio.

Sed sit ; aliquis ita bene moratus, ut de eo divinum iudicium pariter humanumque consentiat, sed est animi viribus infirmus, cui si quid eveniat adversi, desinet colere forsitan innocentiam, per quam non potuit retinere fortunam.

Parcit itaque sapiens dispensatio ei, quem deteriorem facere possit [*](19 sq. Verg. Aea. II 426: iustissimus uaas .. et servantissimus aequi 22 Lucan. 1128 victrix causa deis placuit, sed victa Catoni ) [*]( d1 atquin hoc P hominem P 5 veluti P ditio P T qui )[*](PTLVDK) [*]( de P 8 adiuventur 2-\' ad PV1 13 mediator F 21 diis T2L 23 rebus om.P 26 et humanum T1 Peip. 2T desinat iL devenit F ) [*]( 7* )

adversis, ne, cui non convenit, laborare patiatur. Est alius cunctis virtutibus absolutus sanctusque ac deo proximus;

hunc contingi quibuslibet adversis nefas providentia iudicat adeo, ut ne corporeis quidem morbis agitari sinat. Nam ut quidam me quoque excellentior:

1. ἀνδϱὸς δὴ ἱεϱοῦ δέμας αἰϑέϱες οἰϰοδόμησαν
.

Fit autem saepe, uti bonis summa rerum regenda.

deiera.tur, ut exuberans retundatur improbitas. Aliis mixta quaedam pro a.nimorum qualitate distribuit, quosdam ... remordet, ne longa, felicitate luxurient, alios duris (sinit)