De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. Qui serere ingenuum volet agrum,
  2. liberat arva prius fruticibus,
  3. falce rubos filicemque resecat,
  4. ut nova fruge gravis Ceres eat.
  5. Dulcior est apium mage labor,
  6. si malus ora prius sapor edat.
  7. Gratius astra nitent, ubi Notus
  8. desinit imbriferos dare sonos.
    9. [*]( 12 PlatRep. 515ce. 516ab. 51sc (Klingner 30,1) 13/14 Meno 77 s. 82 a (σοῡ i\'vtxa) 16/17 Rep. 514b. 518 cde. 519 (περιάγω, περι- στρέϕω, Klingner 30, 3) 22 cf. Mart. Cap. 37,4 (24,5): Ceres adroodam gravis femina )[*](PFCLVDKE)[*](1 post haec F1L1V1 Aur1 D Laud KE arbitror PE 6 (vos) quae P 7 deangustata P (us in ras. V) 12 potes F2V2 15 quae e corr. CD Laud, ut vid. V qm P quo L1 quo Aurx E causa del. Peip.2, cf. infra p. 68, 7 sqq. Eng. 17 beat. specimen W beat. speciem Peip. (en-ore quodam) 25 nothus FV2КE )
    47
  9. Lucifer ut tenebras pepulerit,
  10. pulchra dies roseos agit equos.
  11. Tu quoque falsa tuens bona prius
  12. incipe colla iugo retrahere:
  13. vera dehinc animum subierint.