De consolatione philosophiae

Boethius

Boethius. Anicii Manlii Severini Boethii Philosophiae Consolationis (Corpus scriptorum ecclesiasticorum Latinorum, Volume 67). Weinberger, Wilhelm, editor. Vienna, Leipzig: Hoelder-Pichler Tempsky, Akademische Verlags Gesellschaft, 1934.

  1. O stelliferi conditor orbis,
  2. qui perpetuo nixus solio
  3. rapido caelum turbine versas
  4. legemque pati sidera cogis,
  5. ut nunc pleno lucida cornu [*]((5))
    6. [*](29 ad Posidonium redire putat Galdi (BoU. fU. class. XXXVI 1929, 139) )[*]( 1-5 ultra Fs 11 multipliees quae T1 14 affigitur T2 Notker )[*](PTLVKE)[*](17 feneratorum P 21 audiendam Tl V1 K 22 insontis Tl 25 ad deum invocatio adscribunt TL )
    14
  6. totis fratris obvia flammis
  7. condat stellas luna minores,
  8. nunc obscuro pallida cornu
  9. Phoebo propior lumina perdat
  10. et, qui primae tempore noctis
  11. agit algentes Hesperos ortus,
  12. solitas iterum mutet habenas
  13. Phoebi pallens Lucifer ortu.
  14. Tu frondifluae frigore brumae
  15. stringis lucem breviore mora,
  16. tu, cum fervida venerit aestas,
  17. agiles nocti dividis horas.
  18. Tua vis varium temperat annum,
  19. ut, quas Boreae spiritus aufert,
  20. revehat mites Zephyrus frondes,