Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- solamen cauisse meis. nunc ultima, nate,
- inuento simul atque amisso redde parenti
- oscula.’ sic fatus galeam exuit atque rigentis
- inuadit nati tremebundis colla lacertis:
- attonito mentis uerbis sanare pudorem
- uulneris impressi et telum excusare laborat:
- ‘Quis testis nostris, quis conscius adfuit actis?
- non nox errorem nigranti condidit umbra?
- cur trepidas? da, nate, magis, da iungere pectus.
- absoluo pater ipse manum, atque in fine laborum
- hac condas oculos dextra, precor.’ at miser imo
- pectore suspirans iuuenis non uerba uicesque
- adloquio uocemue refert, sed sanguinis atri
- sistere festinat cursum laceroque ligare
- ocius inlacrimans altum uelamine uulnus.
- tandem inter gemitus miserae erupere querelae:
- ‘Sicine te nobis, genitor, Fortuna reducit
- in patriam? sic te nato natumque parenti
- impia restituit? felix o terque quaterque
- frater, cui fatis genitorem agnoscere ademptum.