Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- sublatus montis et sede excussus auita
- lauit Tyrrhenas ignota aspergine siluas.
- iamque eadem populos magnorumque oppida regum
- tempestas et dira lues strauitque tulitque.
- ac super haec reflui pugnarunt montibus amnes,
- et retro fluctus torsit mare. monte relicto
- Apenninicolae fugere ad litora Fauni.
- pugnabat tamen (heu belli uecordia!) miles,
- iactatus titubante solo, tremebundaque tela,
- subducta tellure ruens, torquebat in hostem,
- donec pulsa uagos cursus ad litora uertit
- mentis inops stagnisque inlata est Daunia pubes.
- quis consul terga increpitans (nam turbine motae
- ablatus terrae inciderat): ‘Quid deinde, quid, oro,
- restat, io, profugis? uos en ad moenia Romae
- ducitis Hannibalem, uos in Tarpeia Tonantis
- tecta faces ferrumque datis. sta, miles, et acris
- disce ex me pugnas, uel si pugnare negatum,
- disce mori. dabit exemplum non uile futuris
- Flaminius. ne terga Libys, ne Cantaber umquam