Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- ut torrens celsi praeceps e uertice Pindi
- cum sonitu ruit in campos magnoque fragore
- auulsum montis uoluit latus: obuia passim
- armenta immanesque ferae siluaeque trahuntur,
- spumea saxosis clamat conuallibus unda.
- Non, mihi Maeoniae redeat si gloria linguae
- centenasque pater det Phoebus fundere uoces,
- tot caedes proferre queam, quot dextera magni
- consulis aut contra Tyriae furor edidit irae.
- Murranum ductor Libyae, ductorque Phalantum
- Ausonius, gnaros belli ueteresque laborum,
- alter in alterius fuderunt comminus ore.
- monte procelloso Murranum miserat Anxur,
- Tritonis †niueo te sacra, Phalante, profundo.
- ut primum insigni fulsit uelamine consul,
- quamquam orbus partem uisus unoque Cupencus
- lumine sufficiens bellis citat improbus hastam
- et summae figit tremebundam margine parmae.
- cui consul (namque ira coquit): ‘Pone, improbe, quicquid
- restat in ore fero et truncata fronte relucet.’