Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- Dic, ait ‘hic quinam, uirgo? nam luce refulget
- praecipua frons sacra uiro, multaeque secuntur
- mirantes animae et laeto clamore frequentant.
- qui uultus! quam, si Stygia non esset in umbra,
- dixissem facile esse deum!’ Non falleris: inquit
- docta comes Triuiae ‘meruit deus esse uideri,
- et fuit in tanto non paruum pectore numen.
- carmine complexus terram, mare, sidera, manis
- et cantu Musas et Phoebum aequauit honore.
- atque haec cuncta prius quam cerneret ordine terris
- prodidit ac uestram tulit usque ad sidera Troiam.’
- Scipio perlustrans oculis laetantibus umbram,
- ‘Si nunc fata darent, ut Romula facta per orbem
- hic caneret uates, quanto maiora futuros
- facta eadem intrarent hoc’ inquit ‘teste nepotes!
- felix Aeacide, cui tali contigit ore
- gentibus ostendi, creuit tua carmine uirtus.’
- Sed, quae tanta adeo grassantum turba, requirens,
- heroum effigies maiorisque accipit umbras.
- inuicto stupet Aeacide, stupet Hectore magno