Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- implebat quamquam languentia lumina somnus,
- uidi, crede, Iouem. nec me mutata fefellit
- forma dei, quod squalentem conuersus in anguem
- ingenti traxit curuata uolumina gyro.
- sed mihi post partum non ultra ducere uitam
- concessum. heu, quantum gemui, quod spiritus ante
- haec tibi quam noscenda darem discessit in auras!’
- his alacer colla amplexu materna petebat,
- umbraque ter frustra per inane petita fefellit.
- Succedunt simulacra uirum concordia, patris
- unanimique simul patrui. ruit ipse per umbram
- oscula uana petens iuuenis fumoque uolucri
- et nebulis similes animas adprendere certat.
- ‘Quis te, care pater, quo stabant Itala regna
- exosus Latium deus abstulit? hei mihi! nam cur
- ulla fuere adeo quibus a te saeuus abessem
- momenta? opposito mutassem pectore mortem.
- quantos funeribus uestris gens Itala passim
- dat gemitus! tumulus uobis censente senatu
- Mauortis geminus surgit per gramina campo.’