Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- Autonoe tripodas sacros antrumque tenebat,
- fert gressus iuuenis consultaque pectoris aegri
- pandit et aspectus orat contingere patrum.
- nec cunctata diu uates ‘Mactare repostis
- mos umbris’ inquit ‘consueta piacula nigras
- sub lucem pecudes reclusaeque abdere terrae
- manantem iugulis spirantum caede cruorem.
- tunc populos tibi regna suos pallentia mittent.
- cetera quae poscis maiori uate canentur.
- namque tibi Elysio repetita oracula campo
- eliciam ueterisque dabo inter sacra Sibyllae
- cernere fatidicam Phoebei pectoris umbram.
- uade, age et, a medio cum se nox umida cursu
- flexerit, ad fauces uicini castus Auerni
- duc praedicta sacris duro placamina Diti:
- mella simul tecum et puri fer dona Lyaei.’
- Hoc alacer monitu et promissae nomine uatis,
- adparat occulto monstrata piacula coepto.
- inde ubi nox iussam procedens contigit horam,
- et spatia aequarunt tenebras transacta futuras,