Punica
Silius Italicus, Tiberius Catius
Silius Italicus. Corpus Poetarum Latinorum, Vol 2. Summers, Walter Coventry, editor. Postgate, John Percival, editor. London: G. Bell et Filiorum, 1905.
- ductorem uidit Libyae, canere inde superbas
- Aoniae laudes sensim testudinis orsus,
- concordem citharae mouit per carmina linguam
- uincere linquentis uitam quae possit olores,
- atque haec e multis carpsit mollissima mensae:
- ‘Argolicis quondam populis, mirabile dictu,
- exaudita chelys lapidem testudine felix
- ducere et in muris posuisse uolentia saxa.
- haec Amphionio uallauit pectine Thebas
- ac silice aggeribus per se scandente uocatis
- iussit in immensum cantatas surgere turris.
- altera turbatum plectro moderata profundum
- et tenuit phocas et in omni Protea forma
- traxit et aequoreo portauit Ariona dorso.
- iam quae Peliaca formabat rupe canendo
- heroum mentes et magni pectora Achillis,
- Centauro dilecta chelys, compesceret iras
- percussa fide uel pelagi uel tristis Auerni.
- namque chaos, caecam quondam sine sidere molem
- non surgente die, ac mundum sine luce canebat.
- tum deus ut liquidi †discisset stagna profundi
- tellurisque globum media compage locasset;
- ut celsum superis habitare dedisset Olympum,
- castaque Saturni monstrabat saecula patris.
- sed quos pulsabat Riphaeum ad Strymona, nerui,
- auditus superis, auditus manibus Orpheus,