Noctes Atticae

Responsio cuiusdam philosophi, interrogati quam ob causam maris tempestate palluerit 348

Ex quinque corporis sensibus duos esse cum beluis maxime communes; quodque turpis et improba est voluptas quae ex auditu, visu odoratuque procedit, quae vero ex gustu tactuque est, rerum omnium foedissima est, cum hae duae bestiarnm etiam sint, reliquae hominum tantum 354

Quod turpius est frigide laudari quam acerbius vituperari 358

Quamobrem venter repentino timore effluat; quare etiam ignis urinam lacessat 360

Ex Aristotelis libris sumptum quod nivis aqua potui pessima sit; et quod ex nive crystallus concreatur 360

Quod pudor sanguinem ad extera diffundit, timor vero contrahit 364

Quid sit obesum; nonnullaque alia prisca vocabula 366

Quaestio an harena, caelum, triticum pluralia inveniantur; atque inibi de quadrigis, inimicitiis, nonnullis praeterea vocabulis, an singulari numero comperiantur 370

Antonii Iuliani in convivio ad quosdam Graecos lepidissima responsio 378

Verba haec, praeter propter, in usu volgi protrita, etiam Ennii fuisse 384

Ponit versus Platonis amatorios quos admodum iuvenis lusit, dum tragoediis contendit 390

Dissertatio Herodis Attici super vi et natura doloris suaeque opinionis affirmatio per exemplum indocti rustici, qui cum rubis fructiferas arbores praecidit 392

Quos pumiliones dicimus, Graece νάνους appellari 396

Contemporaneos fuisse Caesari et Ciceroni M. Varronem et P. Nigidium, aetatis suae doctissimos Romanos; et quod Nigidii commentationes propter earum obscuritatem subtilitatemque in volgus non exeunt 400