Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- illa nimis sed dura manet conversaque in iram
- et furias dolet ac me nunc decepta[*](decepta V, furiata C ) reliquit.
- i, precor, atque istum quo me frustratur amorem
- vince, precor, patriis ut tandem evadere tectis
- audeat atque meum casu defendere ab omni
- Aesoniden: vis[*](vis Sudhaus, quis V, queis C, quin Iunt. 1 | sacris C ) illa sacro, quo freta, veneno.
- illum etiam totis adstantem noctibus anguem,
- qui nemus omne suum quique aurea (respice porro)
- vellera tot spiris circum, tot ductibus implet,
- fallat[*](fallat Loehbach, Scluat V, alii alia coniecerunt ) et in somnos ingenti solvat ab orno.
- haec tibi: nam[*](nam Bon. 1, non V ) Furiis atque ipsi cetera mando.'
- Tum Venus aligerum[*](aligerum M, alierum V | fatur Amorum Bon. 1, futura morum V ) mater sic fatur Amorum:
- 'nec tibi, cum primos adgressa es flectere sensus
- virginis ignotaque animum contingere cura,
- defuimus, data continuo quin[*](quin Heinsius, om. V, sed C ) cingula soli
- nostra tibi, quis mota loco labefactaque cessit.
- haut satis est, sed me ipsa opus, et[*](opus et V, opus est C ) cunctantia poscunt
- pectora me dubiusque pudor: iam foedera faxo
- Aesonii[*](Aesonii M, Aesoni V ) petat ipsa viri metuatque morari.
- tu face luciferae[*](luciferae V, letiferae C ) citus ad delubra Dianae
p.164