Argonautica
Valerius Flaccus, Gaius
Valerius Flaccus. C. Valeri Flacci Setini Balbi Argonauticon Libri Octo. Kramer, Otto, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- nesciat atque meum non oderit ille parentem.'
- dixerat haec stratoque graves proiecerat artus,[*](artus M 2, arcus V )
- si veniat miserata quies,[*](quies M, quisae V ) cum saevior ipse
- turbat agitque sopor: supplex hinc[*](hinc Bon. 1, hic V ) sternitur hospes,
- hinc pater. illa[*](illa T Bon. l, ille V ) nova rumpit formidine somnos
- erigiturque toro; famulas carosque penates[*](penates V, parentes C a (om. in C b))
- agnoscit, modo Thessalicas raptata per urbes:
- turbidus ut poenis caecisque[*](caecisque M, caesisque V ) pavoribus ensem
- corripit et saevae ferit agmina matris Orestes:
- ipsum angues, ipsum horrisoni[*](horrisoni M, horrison V ) quatit ira flagelli,
- atque iterum infestae[*](incestae Marius ) se fervere caede Lacaenae
- credit agens, falsaque redit de strage dearum
- fessus et in miserae conlabitur ora sororis.
- His ubi nequiquam nutantem Colchida curis
- Iuno videt necdum extremo parere furori,
- non iam mentitae vultum vocemque resumit
- Chalciopes. quando ardor hebet[*](hebet T 1 Bon. 2, habet V | pudori V, pudore est Madvig; mihi talia excidisse videntur cedit amor meliorque redit iam pectore sensus) leviorque pudori ---
- mensque obnixa malo, tenues sublimis in auras
- tollitur et fulvo Venerem vestigat Olympo.
- 'sum memor, ut †tecum† mecum[*](tecum mecum V, totum mecum C ) partita laborem;