Silvae
Statius, P. Papinius (Publius Papinius)
Statius, P. Papinius. Statius, Volume 1. Mozley, John Henry, editor. London: William Heinemann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1928.
- castigabat enim studioque altisque iuvabat
- consiliis; tecum tristisque hilarisque nec umquam
- ille suus vultumque tuo sumebat ab ore:
- dignus et Haemonium Pyladen praecedere fama
- Cecropiamque fidem, sed laudum terminus esto,
- quem fortuna sinit: non mente fidelior aegra
- speravit tardi reditus Eumaeus Ulixis.
- Quis deus aut quisnam tam tristia vulnera casus
- eligit? unde manus Fatis tam certa nocendi?
- o quam divitiis censuque exutus opinio [*](bellus iam casside visu Krohn: bellis i. c. v. M: casside missa Pol.: demissa casside visu Slater. )[*](novae Skutsch: notae M: menti M2: mentis M: unde notem, ingenuae edd. )[*](repetisse Postqate: potasse M; par esse Saftien: pensasse s etc. manhood. Others take "crimina dubiae formae " as " the crime that causes ambiguous appearance " (crime, because forbidden by Domitian, cf. iii. 4. 73, iv. 3. 13). )
- fortior, Urse, fores! si vel fumante ruina
- ructassent dites Vesuvina incendia Locroe
- seu Pollentinos mersissent flumina saltus
- seu Lucanus Acir [*]() seu Thybridis impetus altas
- in dextrum torsisset aquas, paterere serena
- fronte deos; sive alma fidem messesque negasset
- Cretaque Cyreneque et qua tibi cumque beato
- larga redit Fortuna sinu. sed gnara dolorum
- Invidia infelix animi vitalia vidit
- laedendique vias. vitae modo cardine [*]() adultae