Naturalis Historia

Pliny, the Elder

Pliny, the Elder, creator; Mayhoff, Karl Friedrich Theodor, 1841-1914, editor

Malorum pirorumque generi adnumerentur[*](generari adnumerantur F) iure mespila atque sorva[*](sorba ll.v). mespilis tria genera[*](generat F): anthedon, setania; tertium degenerat, anthedoni[*](antedoni FE) tamen[*](tametsi va.H) similius, quod Gallicum vocant. setaniae maius pomum candidiusque, acini molliore ligno; ceteris minus pomum, sed[*](est sed D2D) odore[*](olore F) praestantius

et quod diutius servetur. arbor ipsa de amplissimis. folia ante quam decidant rubescunt; radices multae atque altae et ideo inexstirpabiles. non fuit haec arbor in Italia Catonis aevo.

[*](Th. III 12, 6. (Pl. ib.). — (7) Verg. G III 380. — (10) Cels. II 30. IV 26 med. — (12) Th. III 12, 8. — (13) Cato 7, 4. 143, 3. Varro I 59, 3. Pallad. II 15, 5 extr. —) Sorvis[*](sorbis ll.v) quadriplex[*](quadruplex Eav) differentia. aliis enim eorum rotunditas mali, aliis turbinatio piri, aliis ovata species ceu malorum aliquis[*](aliquis Fd. -uibus Eav); haec obnoxia acori[*](acori DFGG. acri Eadzv). odore et suavitate rotunda praecellunt, ceteris vini sapor. generosissima quibus circa pediculos tenera[*](tenera EB. genera F. ge- neta a.om.dTzv) folia. quartum genus torminale appellant, remedio tantum probabile, adsiduum proventu minimumque pomo, arbore dissimile, foliis paene[*](paene H. poene F. pene Eav. plane G) platani . non ferunt ante trimatum ex ullo[*](ex illo Ea) genere. Cato et sorva[*](sorua F. -rba rv) condi sapa tradit.

[*]((20) cfr. Serv. ad eel. 8, 29. —)

Ab his locum amplitudine vindicaverint[*](uindi- cauerunt Eav), quae cessere auctoritate[*](auctoritati Eava.D), nuces iuglandes, quamquam et[*](et damn. S. (an ipsae et?)) ipsae nuptialium Fescenninorum comites, multum pineis minores universitate[*](uninersitate Eav. -atem DFG) eademque[*](eaedemque v) portione ampliores nucleo. nec non et honor iis naturae peculiaris gemino protectis operimento, pulvinati primum calycis[*](calicis ll.va.C(D) passim), mox lignei putaminis. quae causa eas nuptiis fecit religiosas, tot modis fetu munito, quod est veri similius quam quia cadendo tripudium sonivium[*](somnium Ea. sonumue va. H) faciant . [*](Diosc. I 178. (Pl. XXIII 147). cfr. Macrob. III 18, 4.)[*]((1) Athen. II 53c. 54a. —) et has e Perside regibus[*](regionibus Eaz. a regibus va.S) translatas indicio sunt Graeca nomina: optimum quippe genus[*](genus om. Dal.2errore) earum Persicum atque basilicon

vocant, et haec fuere prima nomina; caryon[*](caryon v. -rion ll passim) a capitis gravedine propter odoris gravitatem convenit dictum. tinguntur cortice earum lanae et[*](et v. eorum et ll) rufatur capillus primum prodeuntibus nuculis[*](nucleis D2ava.G) ; id conpertum infectis tractatu[*](tractatu DF1v. -atum r) manibus. pinguescunt vetustate. [*]((8) cfr. infra 114. — (10) Diosc. I 179. (Pl. XXIII 150). Cato 8, 2. Col. V 10, 14. Stat. silv. I 6, 12. Macrob. III 18, 5. 6. 7. Isid. XVII 7, 24. cfr. Athen. II 53bc. —) sola differentia generum in putamine duro fragilive et tenui aut crasso, loculoso aut simplici. solum hoc pomum natura conpactili operimento clausit. namque sunt bifidae[*](bifidae v. -de DFG. -da Ea) putaminum carinae[*](carine F. care Ea) nucleorumque alia[*](alii Ea. illis va. H) quadripertita distinctio, lignea intercursante membrana. ceteris quidquid[*](quicquid Ea) est solidum est, ut in abellanis, et ipso nucum genere, quas antea Abellinas patriae[*](patrio Eava.D) nomine appellabant . in Asiam Graeciamque e Ponto venere eae[*](uenere eę ideoque et ego. -re et ideo quod ll.S. -re et ideo v. -runt (-re D) ideoque (U 250) JD) ideoqueet Ponticae nuces vocantur. [*]((16)Th. I 11, 3. —) has quoque mollis[*](mollis v. molles (mell- F1) ll) protegit barba, sed putamini nucleisque solida rotunditas inest. hae[*](hae D. haec ll. eae v) et torrentur [*](torretur a. turbentur F). umbilicus illis intus in ventre medio. tertia in his[*](tertia in his d. -tiam his DFG. -tia his Ea. -tia ab his v. -tia nucis Müller em. III p. 6) >natura amygdalis tenuiore, sed simili iuglandium, summo operimento, item secundo putaminis; nucleus dissimilis latitudine et acriore callo. [*](Cato 8, 2. 143,3. (Varro II 9, 14. Col. V 10, 12. 14). Macrob. ib. 7. 8. Varro ap. Gell. VI 16,5. Athen. II 54b. Geop. X 57.)[*]((1) Col. V 10, 14; arb. 22, 2. Macrob. ib. 13. 9.—) haec arbor an fuerit in Italia Catornis aetate dubitatur, quoniam Graecas nominat, quas quidam et in iuglandium genere servant. adicit praeterea abellanas et galbas[*](gal////as F1. caluas Se Cat.) , Praenestinas, quas maxime laudat et conditas ollis in terra servari virides tradit. nunc Thasiae
et Albenses[*](Albenses v. -beses (-be sis F) ll.D) celebrantur et Tarentinarum duo genera, fragili putamine ac duro, quae sunt et[*](et ll. G. om.dTv(S)) amplissimae ac[*](ac om.F1. et va.S) minime[*](minime adv. -mę rD (puncto posito)) rotundae ; praeterea molluscae[*](mollusculae D2) putamen rumpentes. [*](Varro LL V 102 M. Macrob. ib. 2 sq. Isid. XVII 7, 21. —) sunt qui honori[*](honori ll.v(S). -ris C. an honore?) nomen interpretentur[*](interpretantur EazH Brot.) et Iovis glandem esse dicant[*](dicunt zva.G(H)). nuper consularem virum audivi biferas et iuglandes nuces habere se profitentem. de pistaciis[*](postacyis F1. pastaciis d. phast- a. -tatus E), et ipso[*](ipsi Eava.S) nucum[*](nucum —7 loco D2S.om. rv) genere, in suo loco retulimus. et haec autem idem Vitellius in[*](13,51) Italiam primus intulit eodem tempore, simulque in Hispaniam[*](83) Flaccus Pompeius eques Romanus, qui cum eo militabat.

[*](Verg. B 2, 52. (Macrob. III 18, 7). — (11) Th. III 10, 1.—) Nuces vocamus et castaneas, quamquam adcommodatiores glandium[*](claudium DF2G. lau- F1) generi. armatum iis[*](his EaS) echinato cal yce vallum, quod inchoatum glandibus[*](grandibus Fa), mirumque vilissima esse[*](cū a Fd) quae tanta occultaverit cura naturae. trini quibusdam partus ex uno calyce; cortexque lentus, proxima vero corpori membrana et[*](membrana et Eav. -nae F2. -ne DG. -bra///// F1) in his et in nucibus saporem, ni detrahatur , infestat[*](infestat F1dv. -ant r). torrere has in cibis gratius, modo molantur[*](modo molantur et ego. modolatū r& D1FG. -tū et Ea. moluntur quae D2. -nturque et S(D). -ntur etiam et G(J). mo- dulantum re et dT. -ntum laturas v. molitura etiam B. (loc. corr.)), et praestant[*](praestant C. -anti ll.v. -ant in S. -ari coni. B) ieiunio feminarum quandam imaginem panis. [*](Diosc. I 145. Athen. II 54c. Geop. II 8, 4. cfr. Macrob. ib. 3. 4.) Sardibus hae provenere primum, ideo apud Graecos Sardianos [*](Dios (Turn.) H. diuus ll (add. Tiberius) v) balanos[*](balanu nom??? ego. balanū (-nam Ea) ll. H. -num nomen v) appellant, nam διὸς βαλάνουnomen postea

inposuere[*](imposuit va. H) excellentioribus satu[*](satu v. statu ll) factis. nunc plura earum genera. Tarentinae faciles nec operosae cibo, planae[*](plane Ea.om.F) figura. rotundior[*](dist. Salm. p. 425bA) quae balanitis[*](balnitis Ea) vocatur, purgabilis maxime et sponte prosiliens pura[*](pura ES. plura r. pura et v) .[*]((8) Martial. V 78, 14. 15. —) plana est et[*](et (Salm.) S. ei ll. ex eis et v) Salariana, Tarentina minus tractabilis, laudatior Corelliana et ex ea facta quo[*](quo G. quod ll.v) dicemus[*](17,122)in[*](in v. om. ll) insitis modo[*](modū Ea.om. va.G) Tereiana[*](Tereiana D ad XVII 122. Eter- H. &erana ll. mete- v), quam rubens cortex praefert[*](praefer& F) triangulis et popularibus nigris, quae[*](que (que & F1) coctiue FEa) coctivae vocantur. patria laudatissimis Tarentum et in Campania Neapolis. ceterae suum pabulo gignuntur, scrupulosa corticis intra nucleos quoque ruminatione.

[*](Col. V 10, 20. (VII 9, 6). Pallad. III 25, 27. Geop. X 72. — (13) Th. IX 12, 3. —)

Haut procul abesse videantur et praedulces siliquae, nisi quod in iis[*](is F1. his EaS) ipse manditur cortex. digitorum omnis[*](omnis ll.H. hominis v) longitude illis et interim falcata, pollicari latitudine. glandes inter poma numerari non possunt, quam ob rem in sua natura dicentur.

[*](16,15)

Reliqua carnosi sunt generis, eaque bacis atque carnibus distant. alia acinis caro, alia moris, alia unedonibus , et alia acinis, inter cutem sucumque, alia myxis[*](mixis ll), alia bacis ut olivis. [*](Th. I 12, 1. — (20) Athen. II 51d. Col. X 402. — (21) Th. C I 17, 1. (Pl. XVI 102). — (22) cfr. Pallad. III 25, 30.)[*]((2) Ov. M I 105. (Pl. XVI 180).) moris sucus in came vinosus, trini colores, 20 candidus primo, mox rubens, maturis niger. in novissimis florent, inter prima maturescunt. tingunt manus suco matura [*](maturę (mare F) luunt (ruunt v) ll.va.B), eluunt acerba[*](acerbę Ea). minimum in hac arbore ingenia profecerunt , nec nominibus nec insitis[*](insitu coni. Dal. an insitione?); nec alio mode quam

pomi[*](pomi B. pompei ll.v)[*](dist. (U 251) D) magnitudine differunt mora Ostiensia[*](Ostiensia & v. -si & ll) et Tusculana Romae[*](romane DFG). nascuntur et in rubis[*](rubus Fa), multum differente callo[*](callo D2v. cauo Ea. catio r).

[*](Ov. ib. 104. Varro II 1, 4. — (5) Th. III 16, 4 extr.) Aliud corpus et[*](et ll. est Bas. est et v. (corpus = caro: cfr. p. 543, 17 et § 112. 113)) terrestribus fragis, aliud congeneri eorum unedoni, quod solum pormum simul[*](simul e ego. simile ll. v) e frutice[*](frutice (-cę Ga) ll. -ci v(H). fructui B) terraeque[*](terrae B) gignitur. arbor ipsa fruticosa. fructus anno maturescit , pariterque floret subnascens et prior coquitur[*](cogitur L). mas sit an femina sterilis, inter auctores non constat. pomum inhonorum,[*]((9) Th. ib. init. (Athen. II 50ef. Diosc. I 175. (Pl. XXIII 151). — Col. VIII 17, 13. 10, 4. VII 9, 6. — Iuba fr. 54 Mü.) ut cui nomen ex argument sit[*](fit EaBrot.) unum tantum edendi. duobus tamen his[*](his ego. hic FGEa. hoc D(?)v) nominibus appellant[*](appellant sc. arborem, non pomum) Graeci comaron et memaecylon[*](memaecylon D. mymęc- F mymec- Ea. memec- v. cfr. Th.), quo apparet totidem esse genera; et apud nos alio nomine arbutus vocatur. Iuba auctor est quinquagenum cubitorum altitudine in Arabia esse eas.

[*]((17) cfr. Th. I 12, 1. 11, 4.) Acinorum quoque magna est differentia, primum inter uvas ipsas callo, teneritate[*](teneritate (DG?) v. temer- FEa), crassitudine, interiore ligno aliis parvo et aliis etiam gemino, qui minime feraces musti[*](mufti v. multi ll). plurimum vero differunt hederae sabucique acini, et[*](et G. ex ll. in v) figura[*](figurae DFG) etiam Punici, angulosi quippe soli. nec cutis[*](cutis D2v. ut is (his Ea) r) ulla singulis praeter communem quae est candida. totisque sucus et caro[*](curo F2ad marg. curę E2superscr. cura a) est, iis[*](his EaS) praecipue quibus parvolum[*](paruulum Eava.S (item § 130)) inest ligni. magna et bacis differentia:[*]((4) Diosc. I 172.) aliae[*](aliae v. -ie DFG. -ia Ea) namque[*](nam quę F. naque a) sunt olivis[*](ouilis E), lauris et alio modo loto, cornis[*](carnis F1), alio myrtis, lentisco. aquifolio enim ac

spinae sine suco, medioque etiamnum[*](etiam nunc Ea) genere inter bacas acinosquecerasis. pomum iis[*](his EaC) primo candidum et fere omnibus bacis; mox aliis virescit, ut olivis[*](oliuis v. -ua FEa. -uae DG(?)S), lauris[*](lauris v. -ri ll.S(D). -rui J), rubet vero moris, cerasis, cornis[*](cornis—ce- rasis om.F). dein nigrescit moris, cerasis, olivis.

[*](Athen. II 51a. Tertull. apol. 11. (ad nat. II 16). Isid. XVII 7, 16. (Diosc. I 157. Pl. XXIII 141).) Cerasi[*](an cerasia? cfr. eadem (v. S) et XXIII 141. XVIII 232) ante victoriam Mithridaticam L. Luculli [*](lucilli FEa) non fuere in Italia, ad urbis annum DCLXXX. is primum invexit[*](inuexit ego. uexit ll.v. cfr. XXXVI 54) e Ponto, annisque CXX trans oceanum in Britanniam [*](uncos pos. J) usque pervenere; eadem [ut diximus] in Aegypto nulla cura potuere gigni. cerasorum[*](ceraseorum d) Aproniana maxime rubent, nigerrima sunt Lutatia[*](Lu- tatia H. ut atia d. ut attia DFG. ut actia (-iua E1) Eav), Caeciliana[*](ceciliana FEa) vero et rotunda. lunianis[*](Iunianis zH. uini- D2. iuli- v. iunianus E. uini-r) gratus sapor, sed paene[*](paene H. pene ll.v) tantum sub arbore sua, adeo[*](sua adeo D2v. sua- deo r) teneris, ut gestatum non tolerent. principatus duracinis quae Pliniana Campania appellat, in Belgica vero Lusitanis , in ripis etiam Rheni[*](Rheni v. rheniterni ll). tertius iis[*](iis FC. is v. his EaS) colos e nigro ac rubenti viridique[*](uiridisque E), similis maturescentibus semper. minus quinquennium[*](quinquennio zva.G) est quod prodiere quae vocant laurea,[*]((19) Athen. II 50d. — (20) Pallad. XI 12, 4. 9. Geop. X 41, 1. 42.) non ingratae amaritudinis, insitae in lauru[*](lauro Eava.D). sunt et Macedonica, parvae arboris[*](arbores... excedentes Ea) raroque tria cubita excedentis, et minore etiamnum[*](etiamnunc Eava.Bas.) frutice[*](fruticae Fa. -ca E) chamaecerasi. inter prima hoc e pomis colono gratiam annuam refert. septentrione frigidisque gaudet, siccatur etiam sole conditurque ut oliva[*](oliuae DFG) cadis.

[*]((22) Col. XII 10, 3. Diosc. I 172.) quae[*](sq. dist. ego) cura et cornis atque etiam lentisco adhibetur.

ne quid non hominis ventri natum esse videatur, miscentur sapores et alio alius placere cogitur; miscentur vero et terrae caelique tractus: in alio cibi genere India advocatur, in alio Aegyptus, Creta, Cyrene[*](cyrena F1. -rinę Ea) singulaeque terrae[*](terre E. -enae F). nec cessat in veneficiis vita, dum[*](uta dum F1. uitandum F2) modo omnia devoret[*](deuoret (DG?) v. -rat FEa). planius hoc fiet[*](fiet v(J). fiet et ll.S(D)) in herbarum natura.

[*](Th. C VI 4,1. (1, 1).) Interim quae sunt communia et[*](an et delendum?) pomis omnibusque sucis saporum[*](uaporum F) genera XIII[*](an X?) reperiuntur: dulcis, suavis , pinguis, amarus, austerus, acer, acutus, acerbus, acidus, salsus. praeter haec tria sunt genera mirabili maxime natura : unum in quo plures pariter sentiuntur[*](sentiunt DFG) sapores, ut vinis[*](binis F.an in uinis?); namque in iis et austerus et acutus et dulcis et suavis , omnes alieni. alterum est genus in quo sit et alienus quidem, sed et suus quidam ac peculiaris, ut in lacte; si quidem inest ei[*](di///// F1. dicitur Ea. dici non potest va. G) quod tamen iure dici dulce et pingue et suave non possit[*](possit D2S(D). -int d. -ssent r. -et G(J). om. v), optinente lenitate, quae ipsa succedit in saporis vicem. [*](Th. C VI 3, 1. 19, 2. 3. cfr. Pl. XXXI 37.) nullus hic aquis nec[*](nec D. ne ll.v) sucus[*](sucus quidem va.D), ut tamen eo ipso fiat aliquis ac suum genus faciat. sentiri quidem aquae[*](aquae v. om.F1. atque DF2G. ęque a. eque E) saporem ullum[*](nullum F1. ilium Brot. errore) sucumve vitium est. magnum his omnibus in odore momentum et[*](et om, H Brot.) magna cognatio; qui et ipse nullus est[*](dist. CFW Müller p. 14) aquis aut, si sentitur omnino, vitium est. mirum tria[*](tria genera E1) naturae praecipua elementa sine sapore esse, sine odore, sine suco: aquas[*](aquas D2G(D). -ua Eav. -uam S. atque r), aëra[*](era ignes F. aer ignis Eava.G), ignes.

[*]((24–547, 2) Th. I 12, 1.) Ergo sucorum vinosi piro, moro, myrto, minime

[*](547,1 minimeque quod D2D), quod miremur[*](miremur D2v. -etur r), uvis; pingues olivae, lauro, nuci iuglandi , amygdalis[*](amygdalis (-las a) Eav. am amy- DFG. amar' amy- d); dulces[*](dulces sH. -cis ll. v) uvis, ficis, palmis; aquosus[*](aquosus Edv. -si rS) prunis. magna differentia et in colore suci: sanguineus moris, cerasis , cornis, uvis nigris; idem albis candidus, lacteus[*](lactens Fz) in capite ficis, in corpore non item, spumeus malis, nullus Persicis , cum praesertim duracina suco abundent. sed quis eius ullum dixerit colorem? [*]((8) Th. C VI 16, 5. 14,4. 5. 9, 4. .) sua et in odore miracula: malis acutus, Persicis dilutus, dulcibus nullus[*](nullus D2v. -um r). nam et vinum tale sine odore, tenue odoratius multoque celerius talia ad usum veniunt[*](an in delendum?) quam pinguia. quae odorata, non eadem in gustu tenera, quia non sunt pariter odor et sapor. quam ob rem citreis odor acerrimus, sapor asperrimus, quadamtenus[*](quadamtenus v. -mnemus D1FG. quidam tenuis D2Ea) et cotoneis, nullusque odor ficis.

[*]((15) cfr. Pl. supra 95. — Th. I 11, 2. 1. 3.) Et hactenus[*](actenus FEa) sint species ac genera pomorum: naturas artius colligi[*](colliget F) par[*](pars est E) est. alia siliquis distinguntur[*](distinguntur ego. tinguntur E1. gignu- rv. damn. P) , ipsis dulcibus[*](dist. ego) semenque conplexis amarum, cum in pluribus semina placeant, in siliqua damnentur; alia bacis, quarum intus lignum et extra caro, ut olivis, cerasis; aliquorum[*](aliquorum C. -quarum ll.v(S)) intus bacae, foris lignum, ut iis[*](is F. his EaG. in his v) quae in Aegypto diximus[*](13,60) gigni. [*]((21) Th. ib. 6. — (23. 25) ib. 4.) quae bacis natura, eadem et pomis. aliorum intus corpus et foris lignum, ut nucum; allis foris corpus, intus lignum, ut[*](& (pro ut) F) Persicis et prunis, vitiumque cinctum fructu, cum fructus alibi muniatur vitio. putamine clauduntur nuces , corio castaneae; detrahitur hoc iis, at in mespilis manditur . crusta teguntur glandes, cute[*](cutae uuae (uae F) FEa) uvae, corio[*](corio 548,1 Punica om.F) et membrana

Punica. carne et suco mora constant, cute et suco cerasi[*](cerasim F.an -sia?). [*]((6. 7) cfr. Pl. XIII 38 extr.) quaedam statim a ligno recedunt, ut nuces et palmae ; quaedam adhaerent, ut olivae laurusque[*](laurusque ll.S. -rique C. -ro- que v). quorundam generi utraque est natura, ut in[*](in om. va.S) Persicis; etenim duracinis[*](duracinis D2v. dux ac- D1FG. uix ac- Ea) adhaeret corpus et[*](et ego. ę D1FG. e EadTv. ac e D2. ac D) ligno[*](ligno dTS. -na D2. -noque v. licino Ea. liquino r) avelli non quit[*](nequit Eava.S. cfr. n. luc. p. 82), cum in ceteris facile separetur. quibusdam nec intus nec extra lignum, ut in[*](in om.E1) palmarum genere[*](genera F). [*]((12) Th. I 11, 4. — (12. 13) Th. III 12, 8 init.) aliquorum lignum ipsum in usu[*](usu G(D). usum ll.v(J)) et pomi[*](uicem va.G) vice, ut genera[*](genera e nucleis ego. genera mydis ll. genera (grana C) myxis v. generi amygdalae G coll. XIII 60. generari myxis J. cuci D coll. XIII 62. generi glandis Müller em. III p. 6 coll. XIII 61. (loc. corr.))e nucleis quaedam[*](quaedam ego. quam ll.v(G). quas Verc. quale J) in Aegypto diximus[*](gigni diximus va.J).[*](13,60 sq.) quorundam extra geminantur[*](geminantur D2D. geminam (-na v) geminantur rv) vitia, ut[*](et om. va.S) in castaneis et amygdalis [*](amygdalis v. amig- D2. angustialis r) nucibusque iuglandibus. quorundam natura trigemina: corpus est[*](est: corpus deinde va.S), dein lignum rursusque semen in ligno, ut in[*](ut in dS. ut ll.v(D)) Persicis. quaedam inter se densa, ut uvae, sorva[*](sorba ll. v), quae ramos circumdata ex omni parte uvarum modo degravant; alia rara, ut in Persicis; quaedam alvo[*](aluo Verc. alio ll.v) continentur, ut granata. [*](Th. I 11, 4. 5.) dependent alia pediculis, ut pira, alia racemis, ut uvae, palmae , alia et pediculis et racemis, ut hederae, sabuci; alia ramo adhaerent, ut in lauru[*](lauro F2Eava.D); quaedam utroque modo, ut olivae. nam et breves pediculi et longi. quaedam vasculis constant, ut Punica et mespila lotosque in Aegypto et Euphrate [*](eupratę F1Ea). [*]((21) cfr. Pl. XIII 47.)[*]((1. 2) ib. 107. 108.) iam vero diversa gratia et commendatio: carne palmae placent, crusta[*](crusta D2v. e rusta (-sea Ea) r) Thebaicae, suco uvae et caryotae[*](cariotę FEa. -icae va.B), callo
pira ac mala, corpore mora[*](mora D2D. mala hora (ora Ea) ll. melimala, mora v. dist. D), cartilagine[*](carthilagine DG. -ine in F) nuclei, grano quaedam in Aegypto, cute[*](cute ut C) caricae[*](carichae F. -ice Ea). detrahitur haec ficis virentibus ut putamen, eademque[*](eademque ego. -dem v. eisdemque (-em quae EaS) ll.J) in siccis maxime placet. in papyris[*](papiris ll) et ferulis spinaque[*](spinaque (DG?) v. pin- Ea. -atem F) alba caulis ipse[*](ipse (DG?) v. -sa FEa) pomum est,[*](ib. 72. 127.) sicut[*](sicut ego. suntll.v) et ficulni caules, in fruticoso genere cum caule capparis; in siliquis vero quod manditur quid nisi lignum est? non omittenda seminis earum proprietate: nam neque corpus nec lignum nec cartilago dici potest neque aliud nomen inveniat[*](inueniet adH. -nit va.G).

[*]((11) cfr. Pl. XXIII 164. — (12) Plut. qu. conv. IX 733f. (Pl. XII 28. 29). — (14) Varro LL V 110 M.)

Sucorum natura praecipuam admirationem in myrto habet, quando ex una omnium olei vinique bina genera fiunt, item myrtidanum, ut diximus. et alius usus[*](14,104) bacae fuit apud antiquos ante quam piper reperiretur illam[*](illā DaB(S). illa r. illius G. libae v) optinens[*](an optinentis?) vicem, in[*](in ll.D. om. v) quodam etiam genere[*](genere D2D. -rosae D1FG. -rosi Eav) opsonii[*](obsonii FEva.S. -senii a) nomine inde tracto, quod etiam nunc myrtatum vocatur. eademque origine aprorum sapor commendatur, plerumque ad intinctus additis myrtis.

[*](cfr. P. IV 1. 2. — Th. V 8, 3.)[*]((2) Non. 87, 30 sq.) Arbor ipsa in Europae[*](europa Eav.a.G(S)) citeriore[*](citeriore EaVen. tetritiore DFG. -iciore dTP. (cfr. XVIII 123). tetriore v) caelo, quod a Cerauniis montibus incipit, primum Cerceis[*](Cerceis D. cfr. ll 201. III 57. Circ- Domit. ap. B e Th. celceis (celteis Ea) ll. -cei v) in Elpenoris[*](alpenoris Ea) tumulo visa traditur Graecumque ei nomen remanet, quo peregrinam esse apparet. fuit, ubi nunc Roma est, iam cum[*](coni F. tum cum va.S) conderetur; quippe ita traditur, myrtea verbena Romanos Sabinosque, cum[*](enim (pro cum) F1) propter raptas virgines dimicare voluissent,

depositis armis purgatos[*](purgatos D2G(?)G. pugna- r. pacifica- v) in eo loco qui nunc signa Veneris[*](uenerit F) Cluacinae habet; cluere enim antiqui purgare[*](pugnare D2 (?)FEava. G. cfr. n. luc. p. 66 n. 25) dicebant. [*]((4. 5) Plut. Marcell. 22. cfr. Pl. XII 3.) et in ea quoque arbore suffimenti genus habetur, ideo turn electa, quoniam coniunctioni et huic arbori Venus praeest, haud scio an prima etiam[*](prima etiam DFGG(D). -męua EaS (add. etiam v). -ma H) omnium in locis publicis Romae sata, fatidico quidem et memorabili augurio. inter antiquissima namque delubra habetur Quirini, hoc est ipsius Romuli. in eo sacrae[*](sacra Ea) fuere myrti[*](myrtiuę (-ue a) ante Ea) duae ante aedem ipsam per longum tempus, altera patricia appellata, altera plebeia. patricia[*](flauescens et (flac- cescente plebeia v) exuberans Eava. H) multis annis praevaluit exuberans ac laeta;[*]((15) Plut. qu. Rom. 20, 268e. Varro LL V 154 M.) quamdiu senatus quoque floruit, illa ingens[*](illa ingens D2EaVerc.(H). illam (illa F) gens r. illa uigens v(C).), plebeia retorrida[*](torrida Eazva. G) ac squalida. quae postquam evaluit flavescente[*](flabescente E. flacce- va.H) patricia, a[*](a D2D. om. rv) Marsico bello languida auctoritas patrum facta est ac paulatim in sterilitatem emarcuit maiestas. quin et ara[*](a (pro ara) F) vetus fuit Veneri Myrteae, quam nunc Murciam[*](Murciam H. myrci- DF. -rtiam rv. Murtiam Ber.(J)) vocant.

[*](Cato 8, 2. 133, 2. — (19) cfr. Pl. XXIII 159. 165.) Cato tria genera myrti prodidit, nigram, candidam , coniugulam[*](coniulam F1. -ugalam E1. -lem va.G), fortassis a coniugiis[*](coniugis FE), ex[*](ex v(S). et (et in D2) ll.H) illo Cluacinae genere. nunc et[*](est (pro et) D2U Z p. 45 n. 2) alia distinctio sativae aut silvestris et in utraque latifoliae[*](latifolia Ea), in silvestri propria oxymyrsinae[*](oximyrsynę F. -sine Ea(v)). sativarum genera topiarii[*](genera iopiarii F1. -ratio pia- F2) faciunt Tarentinam folio minuto, nostratem patulo, hexasticham[*](hexasticham (P)H. exasticam ll. exot-v) densissimo, senis[*](senis D2d2v. seminis r) foliorum versibus

. haec non est in usu, ramosa[*](ramus a F1. famos a a. fammos E1. ramos E2)atque[*](atque n??? alta ego. utque (ut quę a. utraquę E) in alia (halia DF2G) ll. utraque alia v. utique in Italia (coni. S) D. ut quae minus alta J e Th.) non alta. coniugalem [*](coniugulam G) existimo nunc nostratem dici. myrtus odoratissima Aegypto[*](aegypto ll.D. in aeg- zH. est in aeg- v). [*](Cato 125. — (5) Col. XII 38, 5. — (7) ib. 7. Diosc. I 155. —) Cato docuit vinum fieri e nigra siccata usque in ariditatem in umbra atque ita musto[*](mufto DGE1H. muito F1. mulfo E2av. multo F2) indita. si non siccentur bacae, oleum gigni. postea conpertum et ex alba vinum fieri album, duobus sextariis myrti tusae in vini tribus heminis maceratae expressaeque. folia et per se siccantur in farinam[*](farinam G(?)C. -na rv) ad ulcerum remedia in corpore humano, leniter mordaci pulvere, ac refrigerandis sudoribus. [*](cfr. Pl. supra 27. — (15) Pl. iun. II 21 (p. 65, 1). —) quin immo oleo quoque[*](quoque om.F) , mirum dictu, inest[*](dictum est F1) quidam vini sapor simulque pinguis liquor, praecipua vi ad corrigenda vina saccis ante perfusis. retinet quippe faecem nec praeter purum liquorem transire patitur datque se comitem praecipua commendatione liquato[*](liquato Eav. -atum D2. -arum r) . virgae quoque eius, gestatae modo[*](modo ll.v(H). manu C. nodo Müller em. III p. 6. dist. ego (modo === tantum (omnino) cfr. VII 83. VIII 163. XI 178. XXXIV 120)) , viatori prosunt in longo itinere pediti; quin et virgei anuli[*](uirge iaculi E1. -gę ianuli (an-v) F2ava.G) expertes ferri[*](expferri F) inguinum tumori medentur.

[*](Gell. V 6, 20–23. Paul. Festi 195, 7 M.) Bellicis quoque se rebus inseruit, triumphansque de Sabinis P[*](P.D2D. om. rv) . Postumius[*](Postumius (DG?) v. positum ius ll) Tubertus in consulatu, qui primus omnium ovans ingressus urbem est, quoniam rem leniter[*](leuiter va.J) sine cruore gesserat, myrto Veneris victricis coronatus incessit optabilemque arborem etiam hostibus fecit. haec postea ovantium[*](ouantū a. -atum E) fuit corona excepto M. Crasso, qui de fugi- § 122: Th. VI 8,5; CVI 18,4. —

tivis et Spartaco[*](Spartaco (DG?) v. -ago ll) laurea coronatusincessit. [*](MasuriusMasurius H(J). mass- ll.v(S). cfr. § 135 fr. 18 Huschke. — Piso fr. 31 Pet. (Val. M. III 6, 5. Paul. Festi 144, 13 M.). —) Masurius auctor est curru quoque triumphantes myrtea corona usos[*](usus E1. ausos F). L. Piso tradit Papirium Masonem[*](masonem ll. H. Masso- G. Naso- v), qui primus in monte Albano triumphavit de Corsis, myrto coronatum ludos Circenses spectare solitum; avus maternus Africani sequentis hic fuit. Marcus Valerius duabus coronis utebatur, laurea et myrtea, qui et hoc[*](qui & hoc F2ad marg.Eav. quieto r. an quia hoc?) voverat[*](uouerat et ououerat E1).

[*](Ov. M I 560 sq. Dio LIII 16, 4. Paul. Festi 367,12 M. — Cato 133, 2. (Pl. XXIII 157). —(12) cfr. Cato 121. Cic. ad Att. V 20, 4. — (15) Isid. XVII 7, 2. —) Laurus triumphis proprie dicatur, vel gratissima domibus[*](domibus damn. S), ianitrix Caesarum pontificumque. sola et domos exornat et ante limina excubat. duo eius genera tradidit[*](tra- dit va.S) Cato[*](cato D2v(D). colito r. coli Cato (coni. S) J) , Delphicam et Cypriam. Pompeius Len a e u s adiecit quam mustacem[*](mult'acem F) appellavit, quoniam mustaceis subiceretur: hanc esse folio maximo flaccidoque[*](flactidoque E2. -iodoque E1) et[*](et om.F) albicante ; Delphicam aequali colore viridiorem, maximis bacis atque e viridi rubentibus ac[*](ac (hac v) uictores D2v. acutio- r) victores Delphis coronare[*](coronare ego. -ri ll.v) ut[*](ut D2D. & r v) triumphantes Romae; Cypriam esse folio brevi[*](breue F), nigro, per margines imbricato crispam. [*](cfr. Pl. XVII 60. Ov. M X 98. Cato 8, 2.) postea accessere genera[*](an genera plura?) : tinus[*](tinus ll.G. cinus Verc. eius C. cuius v) — hanc silvestrem laurum aliqui intellegunt, nonnulli sui generis arborem[*](arbore E. -ris a) — differt colore[*](colore dC. -or ll.v(H)); est enim caerula[*](cęru F1. -ulea va.S) baca. accessit et regia, quae coepit Augusta appellari, amplissima et arbore et folio, bacis gustatu quoque non asperis[*](aspero Eazva. G(SJ)). aliqui negant eandem esse et suum genus regiae faciunt longioribus

foliis latioribusque. iidem in alio genere bacaliam appellant hanc quae[*](quę av. que FE) vulgatissima est bacarumque fertilissima, sterilem vero earum, quod maxime miror, triumphalem eaque dicunt triumphantes uti, nisi[*](ut nisi F2) id[*](quod id a) a Divo Augusto coepit, ut docebimus, ex[*](an et (pro ex)?) ea lauru quae ei missa e caelo est, minima[*](137) altitudine, folio crispo, brevi[*](breui (DG?) S. -ue ll. ac breui v), inventu rara[*](inuentu rara G. -nitur ara (rara Eav) ll) . accedit in topiario opere Thasia[*](thasia D2D. thaxa (taxa E1v) r) , excrescente in medio[*](media E) folio parvola[*](paruulo va.D) veluti lacinia folii, et sine ea spadonina[*](spadoninā Ea. -ia v a. J), mira opacitatis patientia , itaque quantalibeat[*](quantalibet G) sub umbra solum implet. [*](Diosc. IV 147. (Pl. XXIV 132). — Th. III 17, 4. Diosc. IV 145. (Pl. XXIII 158). —) est et chamaedaphne[*](chamaedaphne (DG?) v. -da (-la a) pene ll) silvestris frutex et[*](et ll.v(D). est et B) Alexandrina, quam aliqui Idaeam[*](ideam ll) , alii hypoglottion[*](hypoglot- tion H e Diosc. hippo- ll.C. -tthion v) , alii danaen[*](danaen ll.H. daphnen v. -nitin C), alii carpophyllon, alii hypelaten[*](hypelaten v. -ton (hipe- GEa) ll) vocant. ramos spargit a radice dodrantales, coronari i[*](coronarii H. -ri ll.D. praem. topiarii ac v(S)) operis, folio acutiore quam myrti ac[*](myrti ac D. -tię a d. -tice E. miritię F2G. -ticę DF1. myrti v) molliore et candidiore, maiore[*](et maiore H (qui dist. e Diosc.). de asyndeto cfr. Müller stil. p. 69, 32), semine inter folia rubro, plurima in Ida et circa Heracleam[*](heraclean Ea. -chean F) Ponti, nec nisi in montuosis. [*](Diosc. IV 146. (Pl. ib.).) id quoque quod daphnoides[*](daphnoides B e Diosc. damno- (-no id est F2) ll. danaides v) vocatur genus in nominum ambitu est; alii enim Pelasgum, alii eupetalon[*](eupetalon D2B e Diosc. eupta- D1FGv. eutha- EaS) , alii[*](ii F) stephanon[*](stephanon B. sthepa- F. tepa- Ea. stephalon d. cepha- v) Alexandri [*](alexandri Eav. -dro r. (an -dru?)) vocant. et hic frutex est ramosus, crassiore ac molliore quam laurus folio, cuius gustatu accendatur os[*](accendatur os Verc. (D). -daturus DFG. -dat turus Ea. -datur os thuris v. -datur (-ditur C) os atque guttur B e Diosc.) , bacis
e nigro rufis. notatum antiquis, nullum genus laurus in Corsica fuisse, quod nunc satum et ibi provenit.

[*]((5) Liv. V 27, 13. Ov. am. I 11, 25. Martial. IX 35, 6. — (5. 6) Plut. Pomp. 41 p. med. Martial. VII 6, 6. Caes. BC III 71, 3. —) Ipsa pacifera, ut quam praetendi etiam inter armatos hostes quietis[*](quietis (DG?) v. qui et his ll) sit indicium. Romanis praecipue laetitiae victoriarumque[*](que av. quę FE) nuntia additur litteris[*](lituis B) et militum lanceis pilisque, fasces imperatorum decorat.[*](Plin. paneg. 8, 3. Tac. A II 26. Sil. Ital. XV 119. Stat. silv. IV 1, 41. — (9) Isid. XVII 7, 62. — (10) cfr. Geop. XI 2, 3. 4. — (12) Liv. I 56, 11. 12. Val. M. VII 3, 2. — (15) cfr. Pl. II 146 init. Plut. qu. conv. IV 2, 665d. Geop. XIV 11, 5. Isid. XVII 7, 2. —) ex iis[*](his EaC) in gremio Iovis optimi[*](optime F) maximique[*](maximeque F2. -mi va.H) deponitur, quotiens laetitiam nova victoria adtulit, idque non quia perpetuo viret nec quia[*](non quia Eav. non ex DFG) pacifera est, praeferenda ei[*](ei om.Eava. G (SJ)) utroque olea, sed quia spectatissima in monte Parnaso[*](parnasso EaL. -nas id F) ideoque etiam grata Apollini visa[*](apollini uisa D2in ras. D. -inis FG. -ini Eav), adsuetis eo dona mittere, oracula inde repetere[*](oracula inde repetere D2ad marg. S. om. rv) iam et regibus Romanis teste L. Bruto, fortassis etiam in argumentum, quoniam ibi libertatem publicam[*](publicanis F) is meruisset lauriferam tellurem illam osculatus ex responso et quia manu satarum[*](manu satarum v. -nu satt- D2. -nus at garum r) receptarumque in domos fulmine sola non icitur[*](icitur v. iac- ll). [*](Masurius fr. 19 Huschke.) ob has causas equidem crediderim honorem ei[*](ei G. et ll. eis v) habitum in triumphis potius quam quia suffimentum sit caedis hostium et purgatio, ut tradit Masurius[*](massurius ll.va.H. cfr. § 126), adeoque in profanis usibus pollui laurum et oleam fas non est, ut ne propitiandis quidem[*](quidam F) numinibus accendi ex iis[*](his EaC) altaria araeve debeant. laurus quidem[*](qui F) manifesto abdicat ignes crepitu et quadam[*](qua F)detestatione[*](detestatione v. testa- (-nem F) ll), interaneorum

etiam vitia et nervorum ligno torquente. Ti[*](Tiberium E(?)va.D). principem tonante caelo coronari[*](coronariae F) ea solitum ferunt contra fulminum metus.

[*]((1) Suet. Tib. 69. —)[*](Suet. Galba 1. Dio XLVIII 52, 3 sq. (LXIII 29, 3). — (14) Martial. IX 35, 9. —) Sunt et[*](Sed et zva.G) circa Divum Augustum eventa eius digna memoratu . namque Liviae Drusillae, quae postea Augusta[*](Augustam U(D)) matrimonii nomen accepit, cum pacta[*](pacta E2av. capta E1. facta DFG) esset illa[*](illa D2B. illi rv) Caesari[*](caesarea D2), gallinam conspicui candoris sedenti aquila ex alto abiecit in gremium[*](dist. ego) inlaesam, intrepideque miranti accessit miraculum. quoniam teneret[*](teneret in ego. -eret B. -entem ll.v(S). cfr. v. 13 et XXIV 47. XXV 166)in rostro laureum ramum onustum suis bacis, conservari[*](tenentem cum conseruari iunxit (U 254) D) alitem et subolem iussere haruspices ramumque eum seri ac rite custodiri: quod factum est in villa Caesarum fluvio Tiberi inposita iuxta nonum lapidem Flaminiae [*](flaminiae uiae D2D. -nia uia Eav. fluminia aeuae (//uae D1) r) viae, quae ob id vocatur Ad Gallinas, mireque silva[*](siluea G. -ua ea D) provenit. ex ea triumphans postea Caesar laurum in manu tenuit[*](tenuit D2Eav. tentet & F1. tendet r) coronamque capite gessit, ac deinde imperatores Caesares cuncti. traditusque mos est ramos quos tenuerunt serendi, et durant silvae nominibus suis discretae, fortassis ideo mutatis triumphalibus. [*]((20) Varro LL V 152. — (21) cfr. Pl. XVII 61. — Th. II 1, 3.) unius arborum Latina lingua[*](latinę linguę E1) nomen inponitur viris, unius folia distinguntur appellatione; lauream enim vocamus. durat et in urbe inpositum loco, quando Loretum[*](lauretum D2va.G) in Aventino[*](aduentino F1Ea) vocatur ubi silva laurus[*](laurus D2GdTS. -riis D1F. -ris Ea. -ri v) fuit. eadem purificationibus adhibetur, testatumque sit obiter[*](nouiter Ea) et ramo eam seri, quoniam dubitavere Democritus atque[*](atque ll.H(D). et v(J)) Theophrastus.

Nunc dicemus silvestrium naturas.