Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- aut age, dic aliquam, quae te mutaverit, iram:
- nam nisi iusta tua est, iusta querella mea est.
- quod te nunc crimen similem [*](quae te consimilem res nunc (non)) vetat esse priori?
- an crimen, coepi quod miser esse, vocas?
- si mihi rebus opem nullam factisque ferebas,
- venisset verbis charta notata tribus.
- vix equidem credo, sed et [*](sed et subito) insultare iacenti
- te mihi nec verbis parcere fama refert.
- quid facis, a! demens? cur, si Fortuna recedat, [*](recedit: recedat σ )
- naufragio lacrimas eripis ipse tuo?
- haec dea non stabili, quam sit levis, orbe fatetur,
- quae summum dubio sub pede semper habet,
- quolibet est folio, quavis incertior aura:
- par illi levitas, improbe, sola tua est.
- omnia sunt hominum tenui pendentia filo,
- et subito casu quae valuere, ruunt,
- divitis audita est cui non opulentia Croesi?
- nempe tamen vitam captus ab hoste tulit,
- ille Syracosia modo formidatus in urbe
- vix humili duram reppulit arte famem,