Ex Ponto
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- at, puto, cum requies medicinaque publica curae
- somnus adest, solitis nox venit orba malis,
- somnia me terrent veros imitantia casus,
- et vigilant sensus in mea damna mei.
- aut ego Sarmaticas videor vitare sagittas,
- aut dare captivas ad fera vincla manus,
- aut ubi decipior melioris imagine somni,
- aspicio patriae tecta relicta meae.
- et modo vobiscum, quos sum veneratus, amici,
- et modo cum cara coniuge multa loquor.
- sic ubi percepta est brevis et non vera voluptas,
- peior ab admonitu fit status iste boni.
- sive dies igitur caput hoc miserabile cernit,
- sive pruinosi Noctis aguntur equi,
- sic mea perpetuis liquefiunt [*](liquescunt) pectora curis,
- ignibus admotis ut nova cera solet,
- saepe precor mortem, mortem quoque deprecor idem,
- ne mea Sarmaticum contegat ossa solum,
- cum subit Augusti quae sit clementia, credo
- mollia naufragiis litora posse dari.