Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. nec patria est habitata tibi, sed adusque nivosum
  2. Strymona venisti Marticolamque Geten,
  3. Persidaque et lato spatiantem flumine Gangen,
  4. et quascumque bibit decolor Indus aquas.
  5. scilicet hanc legem nentes fatalia Parcae
  6. stamina bis genito bis cecinere tibi.
  7. me quoque, si fas est exemplis ire deorum,
  8. ferrea sors vitae difficilisque premit.
  9. illo nec levius cecidi, quem magna locutum
  10. reppulit a Thebis Iuppiter igne suo.
  11. ut tamen audisti percussum fulmine vatem,
  12. admonitu matris condoluisse potes,
  13. et potes aspiciens circum tua sacra poëtas,
  14. nescioquis nostri dicere cultor abest.
  15. fer, bone Liber, opem: sic altera [*](altam) degravet ulmum
  16. vitis et incluso plena sit uva inero,
  17. sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus
  18. adsit, et attonito non taceare sono,
  19. ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi,
  20. impia nec poena Pentheos umbra vacet, [*](vacet caret)