Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nec patria est habitata tibi, sed adusque nivosum
- Strymona venisti Marticolamque Geten,
- Persidaque et lato spatiantem flumine Gangen,
- et quascumque bibit decolor Indus aquas.
- scilicet hanc legem nentes fatalia Parcae
- stamina bis genito bis cecinere tibi.
- me quoque, si fas est exemplis ire deorum,
- ferrea sors vitae difficilisque premit.
- illo nec levius cecidi, quem magna locutum
- reppulit a Thebis Iuppiter igne suo.
- ut tamen audisti percussum fulmine vatem,
- admonitu matris condoluisse potes,
- et potes aspiciens circum tua sacra poëtas,
- nescioquis nostri dicere cultor abest.
- fer, bone Liber, opem: sic altera [*](altam) degravet ulmum
- vitis et incluso plena sit uva inero,
- sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus
- adsit, et attonito non taceare sono,
- ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi,
- impia nec poena Pentheos umbra vacet, [*](vacet caret)