Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- non adeo est bene nunc ut sit mihi gloria curae:
- si liceat, nulli cognitus esse velim,
- an quia cesserunt primo bene carmina, suades
- scribere, successus ut sequar ipse meos?
- pace, novem, vestra liceat dixisse, sorores:
- vos estis nostrae maxima causa fugae,
- utque dedit iustas tauri fabricator aeni,
- sic ego do poenas artibus ipse meis.
- nil mihi debebat cum versibus amplius esse,
- cum fugerem merito naufragus omne fretum,
- at, puto, si demens studium fatale retemptem,
- hic mihi praebebit carminis arma locus.
- non liber hic ullus, non qui mihi commodet aurem,
- verbaque significent quid mea, norit, adest.
- omnia barbariae loca sunt vocisque ferinae,
- omniaque hostilis [*](hostilis Merkel possint vel possunt) plena timore soni.
- ipse mihi videor iam dedidicisse Latine:
- nam didici Getice Sarmaticeque loqui.
- nec tamen, ut verum fatear tibi, nostra teneri
- a componendo carmine Musa potest.