Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Bis me sol adiit gelidae post frigora brumae,
- bisque suum tacto Pisce peregit iter.
- tempore tam longo cur non tua dextera versus
- quamlibet in paucos officiosa fuit?
- cur tua cessavit pietas, scribentibus illis,
- exiguus nobis cum quibus usus erat?
- cur, quotiens [*](totiens) alicui chartae sua vincula dempsi,
- illam speravi nomen habere tuum?
- di faciant ut saepe tua sit epistula dextra
- scripta, sed e multis reddita nulla mihi.
- quod precor, esse liquet. credam prius ora Medusae
- Gorgonis anguineis [*](anguinis σ ) cincta fuisse comis,
- esse canes utero sub virginis, esse Chimaeram,
- a truce quae flammis separet angue leam.
- quadrupedesque hominis [*](homines vel hominum) cum pectore pectora iunctos,
- tergeminumque virum tergeminumque canem,
- Sphingaque et Harpyias serpentipedesque Gigantes,
- centimanumque Gyan semibovemque virum.
- haec ego cuncta prius, quam te, carissime, credam
- mutatum curam deposuisse mei,