Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Tempore ruricolae patiens fit taurus aratri,
- praebet et incurvo colla premenda iugo;
- tempore paret equus lentis animosus habenis,
- et placido duros accipit ore lupos;
- tempore Poenorum compescitur ira leonum,
- nec feritas animo, quae fuit ante, manet;
- quaeque sui monitis [*](iussis) obtemperat Inda magistri
- belua, servitium tempore victa subit.
- tempus ut extensis tumeat facit uva racemis,
- vixque merum capiant grana quod intus habent;
- tempus et in canas semen producit aristas,
- et ne sint tristi poma sapore cavet. [*](facit)
- hoc tenuat dentem terram renovantis [*](semoventis vel scindentis vel patientis: renovantis σ ) aratri,
- hoc rigidas silices, hoc adamanta terit;
- hoc etiam saevas paulatim mitigat iras,
- hoc minuit luctus maestaque corda levat,
- cuncta potest igitur tacito pede lapsa vetustas
- praeterquam curas attenuare meas.
- ut patria careo, bis frugibus area trita est,
- dissiluit nudo pressa bis uva pede.