Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- ecquid, ubi incubuit iusto mens aegra dolori,
- lenis ab admonito pectore somnus abit?
- tunc subeunt curae, dum te lectusque locusque
- tangit et oblitam non sinit esse mei,
- et veniunt aestus, et nox inmensa videtur,
- fessaque iactati corporis ossa dolent?
- non equidem dubito, quin haec et cetera fiant,
- detque tuus maesti signa doloris amor,
- nec cruciere minus, quam cum Thebana cruentum
- Hectora Thessalico vidit ab axe rapi.
- quid tamen ipse precer dubito, nec dicere possum,
- affectum quem te mentis habere velim.
- tristis es? indignor quod sim tibi causa doloris ;
- non es? at [*](ut: at Bentley) amisso coniuge digna fores.
- tu vero tua damna dole, mitissima coniunx,
- tempus et a nostris exige triste malis,
- Aeque meos casus: est quaedam flere voluptas;
- expletur lacrimis egeriturque dolor,
- atque utinam lugenda tibi non vita, sed esset
- mors mea, morte fores sola relicta mea!