Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- multa quidem scripsi, sed, quae vitiosa putavi,
- emendaturis ignibus ipse dedi.
- tunc quoque, cum fugerem, quaedam placitura cremavi,
- iratus studio carminibusque meis.
- molle Cupidineis nec inexpugnabile telis
- cor mihi, quodque levis causa moveret, erat.
- cum tamen hic essem minimoque accenderer igni,
- nomine sub nostro fabula nulla fuit.
- paene mihi puero nec digna nec utilis uxor
- est data, quae tempus per breve nupta fuit.
- illi successit, quamvis sine crimine coniunx,
- non tamen in nostro firma futura toro.
- ultima, quae mecum seros permansit in annos;
- sustinuit coniunx exulis esse viri.
- filia me mea bis prima fecunda iuventa,
- sed non ex uno coniuge, fecit avum.
- et iam complerat genitor sua fata novemque
- addiderat lustris altera lustra novem.
- non aliter flevi, quam me fleturus ademptum
- ille fuit. Matri [*](matrix vel matri σ ) proxima busta tuli.