Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- temporis illius colui fovique poëtas,
- quotque aderant vates, rebar adesse deos.
- saepe suas volucres legit mihi grandior aevo,
- quaeque nocet [*](nocens vel necet) serpens, quae iuvat [*](iuvet) herba. Macer.
- saepe suos solitus recitare Propertius ignes,
- iure sodalicii, quo [*](qui) mihi iunctus erat.
- Ponticus heroo, Bassus quoque clarus iambis
- dulcia convictus membra fuere mei.
- et tenuit nostras numerosus Horatius aures;
- dum ferit Ausonia carmina culta lyra.
- Vergilium vidi tantum : nec avara Tibullo
- tempus amicitiae fata dedere meae.
- successor fuit hic tibi, Galle, Propertius illi;
- quartus ab his sene temporis ipse fui.
- utque ego maiores, sic me coluere minores,
- notaque non tarde facta Thalia mea est.
- carmina cum primum populo iuvenalia legi,
- barba resecta mihi bisve semelve fuit.
- moverat ingenium totam cantata per urbem
- nomine non vero dicta Corinna mihi.