Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Siqua meis fuerint, ut erunt, vitiosa libellis,
- excusata suo tempore, lector, habe.
- exul eram, requiesque mihi, non fama petita est,
- mens intenta suis ne foret usque malis.
- hoc est cur cantet vinctus quoque compede fossor,
- indocili numero cum grave mollit opus.
- cantat et innitens limosae pronus harenae,
- adverso tardam qui trahit amne ratem;
- quique refert pariter lentos ad pectora remos,
- in numerum pulsa brachia pulsat [*](iactat σ ) aqua.
- fessus ubi incubuit baculo saxove resedit
- pastor, harundineo carmine mulcet oves.
- cantantis pariter, pariter data pensa trahentis,
- fallitur ancillae decipiturque labor.
- fertur et abducta Lyrneside tristis Achilles
- Haemonia curas attenuasse lyra.
- cum traheret silvas Orpheus et dura canendo
- saxa, bis amissa coniuge maestus erat.
- me quoque Musa levat Ponti loca iussa petentem.
- sola comes nostrae perstitit illa fugae;