Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. quod minus interea est, instar mihi muneris ampli,
  2. ex his me iubeat quolibet ire locis,
  3. nec caelum nec aquae faciunt nec terra nec aurae;
  4. ei mihi, perpetuus corpora languor habet!
  5. seu vitiant artus aegrae contagia mentis,
  6. sive mei causa est in regione mali,
  7. ut tetigi Pontum, vexant insomnia, vixque
  8. ossa tegit macies nec iuvat ora cibus;
  9. quique per autumnum percussis frigore primo
  10. est color in follis, quae nova laesit hiems,
  11. is mea membra tenet, nec viribus adlevor ullis,
  12. et numquam queruli causa doloris abest.
  13. nec melius valeo, quam corpore, mente, sed aegra est
  14. utraque pars aeque binaque damna fero.
  15. haeret et ante oculos veluti spectabile corpus
  16. astat fortunae forma legenda meae:
  17. cumque locum moresque hominum cultusque sonumque
  18. cernimus, et, qui sim qui fuerimque, subit,
  19. tantus amor necis est, querar ut cum Caesaris ira,
  20. quod non offensas vindicet ense suas.