Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- sed vereor, ne te mea nunc fortuna retardet,
- postque meos casus sit tibi pectus iners,
- dum licuit, tua saepe mihi, tibi nostra legebam;
- saepe tui iudex, saepe magister eram:
- aut ego praebebam factis modo versibus aures,
- aut, ubi cessares, causa ruboris eram.
- forsitan exemplo, quia me laesere libelli,
- tu quoque sis poenae fata [*](facta: fata σ ) secuta meae.
- pone, Perilla, metum; tantummodo femina nulla
- neve vir a scriptis discat amare tuis.
- ergo desidiae remove, doctissima, causas,
- inque bonas artes et tua sacra redi.
- ista decens facies longis vitiabitur annis,
- rugaque in antiqua fronte senilis erit,
- inicietque manum formae damnosa senectus,
- quae strepitum [*](strepitus: strepitum σ ) passu non faciente venit;
- cumque aliquis dicet fuit haec formosa dolebis,
- et speculum mendax esse querere tuum.
- sunt tibi opes modicae, cum sis dignissima magnis:
- finge sed inmensis censibus esse pares,