Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. Proxima[*]( cum prioribus codd.) sideribus tellus Erymanthidos Ursae
  2. me tenet, adstricta terra perusta gelu.
  3. Bosphoros et Tanais superant Scythiaeque paludes
  4. vix satis et noti nomina pauca loci.
  5. ulterius nihil est nisi non habitabile frigus.
  6. heu quam vicina est ultima terra mihi!
  7. at longe patria est, longe carissima coniunx,
  8. quicquid et haec nobis post duo dulce fuit.
  9. sic tamen haec adsunt, ut quae contingere non est
  10. corpore: sunt animo cuncta videnda meo.
  11. ante oculos errant domus, urbsque et [*](urbs et corr. σ ) forma locorum,
  12. acceduntque suis singula facta locis,
  13. coniugis ante oculos, sicut praesentis, imago est. [*](est om.)
  14. illa meos casus ingravat, illa levat;
  15. ingravat hoc, quod abest; levat hoc, quod praestat amorem
  16. inpositumque sibi firma tuetur onus.
  17. vos quoque pectoribus nostris haeretis, amici,
  18. dicere quos cupio nomine quemque suo.
  19. sed timor officium cautus compescit, et ipsos
  20. in nostro poni carmine nolle puto.