Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nec dominae lacrimis in nostra cadentibus ora
- accedent animae tempora parva mea;
- nec mandata dabo, nec cum clamore supremo
- labentes oculos condet amica manus;
- sed sine funeribus caput hoc, sine honore sepulcri
- indeploratum barbara terra teget!
- ecquid, ubi audieris, tota turbabere mente,
- et feries pavida pectora fida manu?
- ecquid, in has frustra tendens tua brachia partes,
- clamabis miseri nomen inane viri?
- parce tamen lacerare genas, nec scinde capillos:
- non tibi nunc primum, lux mea, raptus ero.
- cum patriam amisi, tunc me periisse putato:
- et prior et gravior mors fuit illa mihi.
- nunc, si forte potes—sed non potes, optima coniunx—
- finitis gaude tot mihi morte malis,
- quod potes, extenua forti mala corde ferendo,
- ad quae iam pridem non rude pectus habes,
- atque utinam pereant animae eum corpore nostrae,
- effugiatque avidos pars mihi nulla rogos!