Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. Siquis adhuc istic meminit Nasonis adempti,
  2. et superest sine me nomen in urbe meum,
  3. suppositum stellis numquam tangentibus aequor
  4. me sciat In media vivere barbaria.
  5. Sauromatae cingunt, fera gens, Bessique Getaeque.
  6. quam non ingenio nomina digna meo!
  7. dum tamen aura tepet, medio defendimur Histro :
  8. ille suis liquidus [*](liquidis) bella repellit aquis,
  9. at cum tristis hiems squalentia protulit ora,
  10. terraque marmoreo est candida facta gelu,
  11. dum prohibet [*](patet et: prohibet Owen) Boreas et nix habitare sub Arcto,
  12. tum patet has gentes axe tremente premi.
  13. nix iacet, et iactam ne [*](ne nec) sol pluviaeque resolvant,[*](resolvunt corr. Ehwald)
  14. indurat Boreas perpetuamque facit.
  15. ergo ubi delicuit nondum prior, altera venit,
  16. et solet in multis bima manere locis
  17. tantaque commoti vis est Aquilonis, ut altas
  18. aequet humo turres tectaque rapta ferat.
  19. pellibus et sutis arcent mala frigora bracis,
  20. oraque de toto corpore sola patent.