Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- aspicies, quantum dederis mihi pectoris ipse,
- quoque favore animi teque tuosque canam,
- non ego mordaci destrinxi carmine quemquam.
- nec meus ullius crimina versus habet,
- candidus a salibus suffusis felle refugi:
- nulla venenato littera mixta ioco est.
- inter tot populi, tot scriptis, milia nostri,
- quem mea Calliope laeserit, unus ero.
- non igitur nostris ullum gaudere Quiritem
- auguror, at multos indoluisse malis;
- nec mihi credibile est, quemquam insultasse iacenti
- gratia candori si qua relata meo est.
- his, precor, atque aliis possint tua numina flecti,
- o pater, o patriae cura salusque tuae!
- non ut in Ausoniam redeam, nisi forsitan olim,
- cum longo poenae tempore victus eris;
- tutius exilium pauloque quietius oro,
- ut par delicto sit mea poena suo.