Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- carminaque edideram, cum te delicta notantem
- praeterii totiens inreprehensus [*](inrequietus) eques.
- ergo quae iuvenis mihi non nocitura putavi
- scripta parum prudens, nunc nocuere seni.
- sera redundavit veteris vindicta libelli,
- distat et a meriti tempore poena sui.
- ne tamen omne meum credas opus esse remissum..
- saepe dedi nostrae grandia vela rati.
- sex ego Pastorum scripsi totidemque libellos,
- cumque suo finem mense volumen habet,
- idque tuo nuper scriptum sub nomine. Caesar,
- et tibi sacratum sors mea rupit opus;
- et dedimus tragicis scriptum regale cothurnis,
- quaeque gravis debet verba cothurnus habet,
- dictaque sunt nobis, quamvis manus ultima coeptis
- defuit, in facies corpora versa novas,
- atque utinam revoces animum paulisper ab ira,
- et vacuo iubeas hinc tibi pauca legi?
- pauca, quibus prima surgens ab origine mundi
- in tua deduxi tempora. Caesar, opus!