Tristia

Ovid

Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).

  1. omnia perversae possunt corrumpere mentes;
  2. stant tamen illa suis omnia tuta locis,
  3. et procul a scripta solis meretricibus Arte
  4. summovet ingenuas pagina prima manus.
  5. quaecumque erupit, qua non sinit ire sacerdos,
  6. protinus huic [*](haec: huic Rothmaler) dempti criminis ipsa rea est.
  7. nec tamen est facinus versus evolvere mollis;
  8. multa licet castae non facienda legant.
  9. saepe supercilii nudas matrona severi
  10. et veneris stantis ad genus omne videt,
  11. corpora Vestales oculi meretricia cernunt,
  12. nec domino poenae res ea causa fuit.
  13. at cur in nostra nimia est lascivia Musa,
  14. curve meus cuiquam suadet amare liber?
  15. nil nisi peccatum manifestaque culpa fatenda est:
  16. paenitet ingenii iudiciique mei.
  17. cur non Argolicis potius quae concidit armis
  18. vexata est iterum carmine Troia meo?
  19. cur tacui Thebas et vulnera mutua fratrum,
  20. et septem portas, sub duce quamque suo?