Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- omnia perversae possunt corrumpere mentes;
- stant tamen illa suis omnia tuta locis,
- et procul a scripta solis meretricibus Arte
- summovet ingenuas pagina prima manus.
- quaecumque erupit, qua non sinit ire sacerdos,
- protinus huic [*](haec: huic Rothmaler) dempti criminis ipsa rea est.
- nec tamen est facinus versus evolvere mollis;
- multa licet castae non facienda legant.
- saepe supercilii nudas matrona severi
- et veneris stantis ad genus omne videt,
- corpora Vestales oculi meretricia cernunt,
- nec domino poenae res ea causa fuit.
- at cur in nostra nimia est lascivia Musa,
- curve meus cuiquam suadet amare liber?
- nil nisi peccatum manifestaque culpa fatenda est:
- paenitet ingenii iudiciique mei.
- cur non Argolicis potius quae concidit armis
- vexata est iterum carmine Troia meo?
- cur tacui Thebas et vulnera mutua fratrum,
- et septem portas, sub duce quamque suo?