Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- sumpserit Aeneadum genetrix ubi prima, requiret,
- Aeneadum genetrix unde sit alma Venus.
- persequar inferius, modo si licet ordine ferri,
- posse nocere animis carminis omne genus.
- non tamen idcirco crimen liber omnis habebit :
- nil prodest, quod non laedere possit idem.
- igne quid utilius? siquis tamen urere tecta
- comparat, audaces instruit igne manus.
- eripit interdum, modo dat medicina salutem,
- quaeque iuvet, monstrat, quaeque sit herba nocens.
- et latro et cautus praecingitur ense viator;
- ille sed insidias, hic sibi portat opem.
- discitur innocuas ut agat facundia causas;
- protegit haec sontes, inmeritosque premit.
- sic igitur carmen, recta si mente legatur,
- constabit nulli posse nocere meum.
- at quasdam vitio. quicumque hoc concipit, errat,
- et nimium scriptis arrogat ille meis.
- ut tamen hoc fatear, ludi quoque semina praebent
- nequitiae: tolli tota theatra iube!