Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Musaque, quam movit, motam quoque leniet iram;
- exorant magnos carmina saepe deos.
- ipse quoque Ausonias Caesar matresque nurusque
- carmina turrigerae dicere iussit Opi.
- iusserat et Phoebo dici, quo tempore ludos
- fecit, quos aetas aspicit una semel.
- his precor exemplis tua nunc, mitissime Caesar,
- fiat ab ingenio mollior ira meo.
- illa quidem iusta est, nec me meruisse negabo—
- non adeo nostro fugit ab ore pudor—
- sed nisi peccassem, quid tu concedere posses?
- materiam veniae sors tibi nostra dedit,
- si, quotiens peccant homines, sua fulmina mittat
- Iuppiter, exiguo tempore inermis erit;
- nunc ubi detonuit strepituque exterruit orbem,
- purum discussis aera reddit aquis,
- iure igitur genitorque deum rectorque vocatur,
- iure capax mundus nil Iove maius habet.
- tu quoque, cum patriae rector dicare paterque,
- utere more dei nomen habentis idem.