Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- nec mihi pars nocuit de gurgite parva, sed omnes
- pressere hoc fluctus oceanusque caput,
- cur aliquid vidi? cur noxia lumina feci?
- cur imprudenti cognita culpa mihi?
- inscius Actaeon vidit sine veste Dianam:
- praeda fuit canibus non minus ille suis.
- scilicet in superis etiam fortuna luenda est,
- nec veniam laeso numine casus habet,
- illa nostra die, qua me malus abstulit error,
- parva quidem periit, sed sine labe domus:
- sic quoque parva tamen, patrio dicatur ut aevo
- clara nec ullius nobilitate minor,
- et neque divitiis nec paupertate notanda,
- unde sit in neutrum conspiciendus eques.
- sit [*](sit si vel sic) quoque nostra domus vel censu parva vel ortu,[*](ortu astu)
- ingenio certe non latet illa meo,
- quo videar quamvis nimium iuvenaliter usus,
- grande tamen toto nomen ab orbe fero,
- turbaque doctorum Nasonem novit et audet
- non fastiditis adnumerare viris.