Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- ut foret exemplum veri Phoceus amoris,
- fecerunt furiae, tristis Oresta, tuae.
- si non Euryalus Rutulos cecidisset in hostes,
- Hyrtacidae Nisi gloria nulla foret.
- scilicet ut fulvum spectatur in ignibus aurum,
- tempore sic duro est inspicienda fides,
- dum iuvat et vultu ridet Fortuna sereno,
- indelibatas cuncta sequuntur opes:
- at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli,
- agminibus comitum qui modo cinctus erat.
- atque haec, exemplis quondam collecta priorum,
- nunc mihi sunt propriis cognita vera malis,
- vix duo tresve mihi de tot superestis amici :
- cetera Fortunae, non mea turba fuit.
- quo magis, o pauci, rebus succurrite laesis,
- et date naufragio litora tuta meo,
- neve metu falso nimium trepidate, timentes,
- hac offendatur ne pietate deus!
- saepe fidem adversis etiam laudavit in armis,
- inque suis amat hanc Caesar, in hoste probat,