Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- Tinguitur oceano custos Erymanthidos ursae,
- aequoreasque suo sidere turbat aquas.
- nos tamen Ionium non nostra findimus aequor
- sponte, sed audaces cogimur esse metu.
- me miserum! quantis increscunt aequora ventis,
- erutaque ex imis fervet harena fretis!
- monte nec inferior prorae puppique recurvae
- insilit et pictos verberat unda deos.
- pinea texta sonant, pulsi [*](pulsu Rothmaler) stridore rudentes,
- ingemit et nostris ipsa carina malis.
- navita confessus gelidum pallore timorem,
- iam sequitur victus, non regit arte ratem,
- utque parum validus non proficientia rector
- cervicis rigidae frena remittit equo.
- sic non quo voluit, sed quo rapit impetus undae,
- aurigam video vela dedisse rati.
- quod nisi mutatas emiserit Aeolus auras,
- in loca iam nobis non adeunda ferar.
- nam procul Illyriis laeva de parte relictis
- interdicta mihi cernitur Italia.