Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- quamque dedit vitam mitissima Caesaris ira,
- hanc sinite infelix in loca iussa feram,
- si quantam [*](quoque quam vel quia: quantam Rappold) merui, poena me perdere vultis,
- culpa mea est ipso iudice morte minor.
- mittere me Stygias si iam voluisset in undas
- Caesar, in hoc vestra non eguisset ope.
- est illi nostri non invidiosa cruoris
- copia; quodque dedit, cum volet, ipse feret,
- vos modo, quos certe nullo, puto, crimine laesi,
- contenti nostris iam, precor, este malis!
- nec tamen, ut cuncti miserum servare velitis,
- quod periit, salvum iam caput esse potest,
- ut mare considat ventisque ferentibus utar,
- ut mihi parcatis, non minus exul ero.
- non ego divitias avidus sine fine parandi
- latum mutandis mercibus aequor aro,
- nec peto, quas quondam petii studiosus, Athenas,
- oppida non Asiae, non loca visa prius,
- non ut Alexandri claram delatus ad urbem
- delicias videam, Nile iocose, tuas.