Tristia
Ovid
Ovid: Tristia. Ponto. Wheeler, Arthur Leslie, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press; William Heinemann Ltd., 1939 (printing).
- atque ita tu tacitus—quaerenti plura legendus [*](legendum corr. Ehwald)—
- ne, quae non opus est, forte loquare, cave!
- protinus admonitus repetet mea crimina lector,
- et peragar populi publicus ore reus.
- tu cave defendas, quamvis mordebere dictis;
- causa patrocinio non bona maior [*](peior σ ) erit.
- invenies aliquem, qui me suspiret ademptum,
- carmina nec siccis perlegat ista genis,
- et tacitus secum, ne quis malus audiat, optet,
- sit mea lenito Caesare poena levis.
- nos quoque, quisquis erit, ne sit miser ille, precamur,
- placatos miseris qui volet esse deos,
- quaeque volet, rata sint, ablataque principis ira
- sedibus in patriis det mihi posse mori.
- ut peragas mandata, liber, culpabere forsan
- ingeniique minor laude ferere mei.
- iudicis officium est ut res, ita tempora rerum
- quaerere, quaesito tempore tutus eris.
- carmina proveniunt animo deducta sereno;
- nubila sunt subitis tempora nostra malis,