Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- ars mihi non tanti est; valeas, mea tibia dixi:
- excipit abiectam caespite ripa suo.
- iuventam satyrus primum miratur et usum
- nescit; at inflatam sensit habere sonum
- et modo dimittit digitis, modo concipit auras,
- iamque inter nymphas arte superbus erat:
- provocat et Phoebum. Phoebo superante pependit;
- caesa recesserunt a cute membra sua.
- sum tamen inventrix auctorque ego carminis huius.
- hoc est, cur nostros ars colat ista dies.’ [*](14. E EN 15. F Q — ST — D — F)
- Tertia lux veniet, qua tu, Dodoni Thyone,
- stabis Agenorei fronte videnda bovis.
- haec est illa dies, qua tu purgamina Vestae,
- Thybri, per Etruscas in mare mittis aquas.
- Si qua fides ventis, Zephyro date carbasa, nautae.
- cras veniet vestris ille secundus aquis. [*](16. GC 17. HC 18. AC)
- At pater Heliadum radios ubi tinxerit undis,
- et cinget geminos stella serena polos,
- tollet humo validos proles Hyriea lacertos:
- continua Delphin nocte videndus erit.