Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. ars mihi non tanti est; valeas, mea tibia dixi:
  2. excipit abiectam caespite ripa suo.
  3. iuventam satyrus primum miratur et usum
  4. nescit; at inflatam sensit habere sonum
  5. et modo dimittit digitis, modo concipit auras,
  6. iamque inter nymphas arte superbus erat:
  7. provocat et Phoebum. Phoebo superante pependit;
  8. caesa recesserunt a cute membra sua.
  9. sum tamen inventrix auctorque ego carminis huius.
  10. hoc est, cur nostros ars colat ista dies.’ [*](14. E EN 15. F Q — ST — D — F)
  11. Tertia lux veniet, qua tu, Dodoni Thyone,
  12. stabis Agenorei fronte videnda bovis.
  13. haec est illa dies, qua tu purgamina Vestae,
  14. Thybri, per Etruscas in mare mittis aquas.
  15. Si qua fides ventis, Zephyro date carbasa, nautae.
  16. cras veniet vestris ille secundus aquis. [*](16. GC 17. HC 18. AC)
  17. At pater Heliadum radios ubi tinxerit undis,
  18. et cinget geminos stella serena polos,
  19. tollet humo validos proles Hyriea lacertos:
  20. continua Delphin nocte videndus erit.