Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- alterius prolem melius mandabitis illi:
- utilior Baccho quam fuit ipsa suis.
- hanc tibi, quo properas? memorant dixisse, Rutili,
- luce mea Marso consul ab hoste cades.
- exitus accessit verbis, numenque Toleni
- purpureum mixtis sanguine fluxit aquis,
- proximus annus erat: Pallantide caesus eadem
- Didius hostiles ingeminavit opes.
- Lux eadem, Fortuna, tua est auctorque locusque;
- sed superiniectis quis latet iste togis?
- Servius est, hoc constat enim, sed causa latendi
- discrepat et dubium me quoque mentis habet,
- dum dea furtivos timide profitetur amores,
- caelestemque homini concubuisse pudet
- (arsit enim magno correpta cupidine regis
- caecaque in hoc uno non fuit illa viro),
- nocte domum parva solita est intrare fenestra;
- unde Fenestellae nomina porta tenet,
- nunc pudet, et voltus velamine celat amatos,
- oraque sunt multa regia tecta toga.